Dokument. W roku 1992, po rozpadzie Czechosłowacji, były dysydent polityczny, przywódca aksamitnej rewolucji, dramaturg i eseista, Václav Havel, został ogłoszony pierwszym prezydentem nowego państwa - Republiki Czeskiej. Tym samym były wróg publiczny otrzymał społeczny mandat, uprawniający go do transformacji państwa i jego instytucji. Mając świadomość, że tego typu wydarzenia są czymś wyjątkowym, Havel pozwolił swojemu przyjacielowi, filmowcowi Pavelowi Koutecký'emu, na towarzyszenie mu z kamerą, zarówno na Hradczanach (siedziba prezydenta), jak i w podróżach po świecie. W rezultacie powstał "Obywatel Havel", pełnometrażowy film dokumentalny, zbudowany z niepokazywanych nigdzie dotąd obrazów, dzięki któremu możemy zobaczyć portret człowieka znajdującego się w samym centrum międzynarodowej polityki i zainteresowania mediów, próbującego utrzymać równowagę pomiędzy byciem osobą publiczną a swoim życiem osobistym, a jednocześnie starającego się o to, by przeprowadzić swój naród od komunizmu do wolnej, demokratycznej przyszłości. Materiały do filmu powstawały przez 13 lat, począwszy od 1992 roku.

Miroslav Janek uczy wychowanków domu dziecka posługiwania się kamerą i zachęca do filmowania środowiska, w którym żyją. Reżyser pokazuje dzieciom różne techniki filmowe nie ograniczając ich do zwykłego odtwarzania rzeczywistości. Wspólnie tworzą animacje, kręcą wymyślone przez siebie skecze i eksperymentują z materiałem filmowym, jednocześnie ujawniając wiele prawd na temat swojego życia. „Cześć, mamo, jestem w lesie i mój numer telefonu to 021905. Po drodze widziałem leśnych ludzi, bezdomnych, nimfy, pijaków i czarownicę, która dała nam węże. Węże zjedliśmy. Potem poleciałem do domu, gdzie jest początek. Przy stole jakieś duże zwierzęta czymś się zamartwiały. Nagle spojrzałem i ujrzałem w drzwiach panią z opieki społecznej. Uhu poleciał do gwiazd, a potem strzelił straszny piorun. O wypadku samochodowym już nie wspomnę.”