Victor Sjostrom (syn słynnej aktorki teatralnej) pracuje jako aktor w teatrach Sztokholmu i Goteborga (Woit - 'Kapitan z Kopernick' C. Zuckmayera). W roku 1912 zaczyna produkować filmy, kiedy to wraz ze swoim kolegą Mauritzem Stillerem, zostają zaangażowani przez Carla Magnussona do wytwórni Svenska. Najpierw kręcą proste historyjki, aż w 1916 roku udaje się Sjostromowi dokonać artystycznego przełomu filmem 'Terje Vigen', opartym na balladzie Henrika Ibsena. Rok później wyreżyserował i zagrał główną rolę w filmie 'Banici'. Oba filmy wprowadzają na ekran Przyrodę, która urosła do rangi osoby dramatu. W 'Banitach' góry, przepaście, pustkowia, wichry, śnieżyce występowały tu w rolach o wiele ważniejszych niż niejedna z drugoplanowych postaci. W 'Terje Vigen' pokazywał Sjostrom człowieka walczącego z żywiołem - rybaka ryzykującego życie na morzu, dla konającej z głodu rodziny. Sjostrom w stosunku do Stillera przejawia w realizacji mniej siły i zdecydowania oraz dynamizmu, ale wiecej subtelności i smaku, niezbędnego przy kolejnej produkcji "Furman Śmierci". Film uchodzi za mistrzowskie osiągnięcie szkoły szwedzkiej, dzięki zastosowaniu wyszukanych tricków zdjęciowych, wyszukanym operowaniu światłem oraz wprowadzającym nastrój snu retrospekcje. W 1923 r. Sjostrom zostaje 'wchłonięty' przez Hollywood, gdzie tworzone filmy (nakręcił ich 9) nie budzą jednak zainteresowania. Po nadejściu filmu dźwiękowego powraca w 1930 do Szwecji. Reżyser przypomni się widzom prawie 30 lat później, tym razem wyłącznie jako aktor w głównej roli egoistycznego profesora Isaka Borga w filmie Ingmara Bergmana "Tam gdzie rosną poziomki". Jest to ostatni występ jako aktora.