Zofia Więcławówna była tancerką, aktorką, choreografem, reżyserem oraz
pedagogiem. Artystka ukończyła szkołę baletową w Krakowie i prawie całe
jej zawodowe życie minęło w tym mieście. W sezonie 1935/36, gdy była
jeszcze uczennicą, statystowała na scenie Teatru im. Słowackiego.

W czasie okupacji Zofia Więcławówna tańczyła w jawnych przedstawieniach
na scenie Starego Teatru, a oprócz tego brała udział w imprezach
objazdowych. Grała także w spektaklach Krakowskiego Teatru
Powszechnego (1944-45).

W roku 1945 artystka trafiła do pierwszego powojennego zespołu
Teatru Śląskiego w Katowicach. Pozostała w nim do końca sezonu
1946/47. Była także słuchaczką Studia Dramatycznego działającego
przy tej scenie.

Po powrocie do Krakowa od 1947 roku grała w Miejskich Teatrach
Dramatycznych. Po rozdziale scen grała w Starym Teatrze (1954-80).
Jednak Zofia Więcławówna zajmowała się nie tylko aktorstwem.
Od 1947 roku z powodzeniem zajmowała się pracą choreograficzną,
układami tańców oraz plastyką ruchu i gestu scenicznego. W latach
1963-81 pracowała w krakowskiej PWST prowadząc zajęcia z tych
przedmiotów.

Zofia Więcławówna działała także jako choreograf i jako choreograf
była współtwórczynią około 90 spektakli teatralnych.