Recenzja filmu
Potwór kontra Werner
Czy na festiwalu Nowe Horyzonty może wydarzyć się coś ciekawszego niż filmowe poszukiwania potwora z Loch Ness, prowadzone przez hollywoodzkiego scenarzystę kina akcji (Zak Penn, odpowiedzialny m.in. za "X-Men 2")? Pytanie! Oczywiście, że może, o ile ekspedycją dowodzi Werner Herzog. Głos twórcy "Fitzcarraldo", połączenie charkotu Nosferatu i tonu beznamiętnego laboranta, znów jest zwiastunem przygody.
"Incydent w Loch Ness" to spełniony mockument, udany mariaż dokumentu i fabuły, który mówi wiele o charakterze współczesnego kina faktu i jeszcze więcej – o naturze filmowego medium.
Przewodników po słynnym jeziorze poznajemy na proszonej kolacji u Herzoga. Penn, reżyser filmu, występuje na niej w roli pomysłodawcy i producenta obrazu o poszukiwaniach tajemniczego rezydenta Loch Ness. Herzog ma być jego reżyserem i gwiazdą zarazem. Całość historii poznajemy zaś z perspektywy ekipy kręcącej dokument o samym Herzogu – "Werner w Krainie CzarówKolejne poziomy fikcji i faktów splatają się ze sobą, gdy uznani hollywoodzcy fachowcy zjeżdżają na plan i pod wodzą Penna przygotowują quasi-naukową wyprawę.
To, co na początku wygląda jak dość konwencjonalny mockument, szybko zamienia się w wyborną parodię kina przygodowego oraz monster movies. W utkanej z zabawnych anegdot opowieści nie zabraknie ani jajogłowego świra, wywiedzionego z filmów klasy B i włączonego w herzogowski korowód romantycznych szaleńców, ani cycatej playmate, zajmującej się obsługą sonaru. Ich perypetie ogląda się świetnie, zwłaszcza gdy niemiecki reżyser nieświadomie antycypuje boom na horrory w stylu "found footage" (film powstał w 2004 roku) oraz dokumentalne stylizacje w obrębie kina gatunków.
Poziom głębiej to oczywiście opowieść o filmowym mikroświatku – o panującym w nim stosunku sił, o konfliktach, nieśmiertelnych opozycjach (mieć albo być) i kompromisach, które zrównują artystów z rzemieślnikami. Decydując się na wejście do systemu, filmowcy wsiadają na jeden wózek. Od ich umiejętności adaptacyjnych zależy, czy wspólnie odszukają swojego potwora z Loch Ness.
"Incydent w Loch Ness" to spełniony mockument, udany mariaż dokumentu i fabuły, który mówi wiele o charakterze współczesnego kina faktu i jeszcze więcej – o naturze filmowego medium.
Przewodników po słynnym jeziorze poznajemy na proszonej kolacji u Herzoga. Penn, reżyser filmu, występuje na niej w roli pomysłodawcy i producenta obrazu o poszukiwaniach tajemniczego rezydenta Loch Ness. Herzog ma być jego reżyserem i gwiazdą zarazem. Całość historii poznajemy zaś z perspektywy ekipy kręcącej dokument o samym Herzogu – "Werner w Krainie CzarówKolejne poziomy fikcji i faktów splatają się ze sobą, gdy uznani hollywoodzcy fachowcy zjeżdżają na plan i pod wodzą Penna przygotowują quasi-naukową wyprawę.
To, co na początku wygląda jak dość konwencjonalny mockument, szybko zamienia się w wyborną parodię kina przygodowego oraz monster movies. W utkanej z zabawnych anegdot opowieści nie zabraknie ani jajogłowego świra, wywiedzionego z filmów klasy B i włączonego w herzogowski korowód romantycznych szaleńców, ani cycatej playmate, zajmującej się obsługą sonaru. Ich perypetie ogląda się świetnie, zwłaszcza gdy niemiecki reżyser nieświadomie antycypuje boom na horrory w stylu "found footage" (film powstał w 2004 roku) oraz dokumentalne stylizacje w obrębie kina gatunków.
Poziom głębiej to oczywiście opowieść o filmowym mikroświatku – o panującym w nim stosunku sił, o konfliktach, nieśmiertelnych opozycjach (mieć albo być) i kompromisach, które zrównują artystów z rzemieślnikami. Decydując się na wejście do systemu, filmowcy wsiadają na jeden wózek. Od ich umiejętności adaptacyjnych zależy, czy wspólnie odszukają swojego potwora z Loch Ness.
Udostępnij: