Ep. II - Minuteman
Jeremy przez całe swoje życie musiał mieć wszystko pod kontrolą. Jednak podczas wspólnej podróży samochodem z żoną przez prowincję, los zgotuje mu przykrą niespodziankę pod postacią pewnej pary na motocyklu...
Motyw "zapętlenia" dramatycznych wydarzeń nie jest bynajmniej nowy, ale twórcom tego odcinka udało się go wykorzystać w całkiem ciekawy sposób. Finał wprawdzie dość łatwo da się przewidzieć, a jednak mimo to historia wciąga i dostarcza miłych wrażeń. Miłych, bo i tonacja epizodu jest tym bardziej bardziej optymistyczna niż zwykle.

Ep. III - Dead Heat
Rzeźbiarz przyjmuje pod swój dach bezdomnego chłopaka, którego pragnie użyć w charakterze modela. Młody włóczęga nawiązuje wkrótce bliższy kontakt z nieszczęśliwą w związku dziewczyną swojego dobroczyńcy...
Jeszcze jedna historia o zdradzie, obsesji i ich tragicznych konsekwencjach. Niespecjalnie wciągająca, pomimo udziału Freda Warda w roli nawiedzonego artysty-despoty. W zasadzie dopiero końcówka przynosi pewne emocje, ale to i tak za mało.

Ep. IV - Why Are You Here?
Prowadzący program z gatunku reality show telewizyjny reporter, towarzyszy z kamerą grupce młodych, bogatych ludzi w ich nocnej eskapadzie. Oportunistyczny dziennikarz szybko daje się wciągnąć w wir zepsutych rozrywek celebrytów...
Oparty na, popularnej zwłaszcza ostatnio, konwencji "found footage" odcinek, w pełni wykorzystuje jej potencjał. Początek nie jest zbyt obiecujący, ale z czasem wykształca się tutaj coraz bardziej niepokojąca atmosfera. Brak elementów nadprzyrodzonych jest w tym przypadku dużym plusem i pomimo, że fabuła nie oferuje w zasadzie żadnych zaskakujących zwrotów, to całość ogląda się z rosnącym zainteresowaniem i ciarkami na plecach. Motyw "last words" - kapitalny. A w jednej z ról: młoda Helen Hunt.

Ep. V - Homebodies
Uciekający przed policją rabusie: sadystyczny Ron i jego młody, nieopierzony wspólnik, szukają schronienia w pustym, na pierwszy rzut oka, domu. Wkrótce okazuje się jednak, że w rezydencji znajduje się cała rodzina, którą para kryminalistów zaczyna terroryzować...
Nie przekonał mnie ten epizod - sam pomysł na fabułę wydaje się dość lichy, brakuje w nim też napięcia. Plusem jest jednak udział Jamesa Remara, który idealnie nadaje się do odgrywania ról zwyrodnialców.

Ep. VI - Doctor's Orders
Liczący na reelekcję burmistrz prowadzi zakrojoną na szeroką skalę krucjatę przeciwko pornografii. Zapomina przy tym, że dotykanie pewnych tematów grozi ujawnieniem jego własnych brudnych sprawek z przeszłości...
Odcinek, który potwierdza starą prawdę, że każdy zatwardziały purytanin to w gruncie rzeczy hipokryta skrywający szkaradne sekrety. Szkoda tylko, że przy okazji ów epizod wzbudza uczucie przykrego deja vu: czy identyczny motyw nie został już zastosowany w serialu kilkakrotnie, tyle, że w innych dekoracjach i zmienionej konfiguracji?

Ep. VII - The Legendary Billy B.
Para reporterów z podrzędnego tabloidu wpada na gorący materiał. Legendarny rockman, Billy Baltimore, uznawany przez dwie dekady za zmarłego, okazuje się być najbardziej żywy, ukryty przed światem zewnętrznym w pilnie strzeżonej wilii...
Fajny pomysł na fabułę, wykonanie też całkiem, całkiem. Historia podszyta została sporą dawką humoru, a występujący tutaj Kirstie Alley i Brad Dourif grają z pewnym przerysowaniem, co wspólnie tworzy przyjemny koktajl rock'n'rolla i czarnej komedii.

Ep. VIII - In the name of love
Jackie jest płatną morderczynią. Po ukończeniu jednego ze swych zleceń udaje się na wymarzony urlop, w trakcie którego poznaje atrakcyjnego instruktora fitnessu. Spragniona uczuć, z wielkim entuzjazmem i ufnością rozpoczyna romans, jednocześnie porzucając swoją zwyczajową ostrożność...
Epizod imitujący swym klimatem podrzędne soap-opery pokroju "Mody na sukces", co oczywiście, jest dosyć złudne. Ta mieszanka romansu dla kur domowych i thrillera zrazu może wydawać się dość dziwaczna, ale dzięki takiemu zabiegowi właśnie działa efekt zaskoczenia. W sumie: całkiem zręczna robota.

Ep. IX - Made for Each Other
Trout to głośny, irytujący ekstrawertyk. Posiada też inną wadę: jest pozbawionym skrupułów kryminalistą, który nie waha się pociągnąć za spust. Jego nieoczekiwanym nemezis okaże się być małomówny, zamknięty w sobie odludek imieniem Wax...
Średni odcinek, który posiada jednak jedną niezaprzeczalną wadę: Billa Paxtona w roli głównej. Jego bohater bynajmniej nie budzi zbytniej sympatii, co jednak wcale nie oznacza, że nie przykuwa uwagi. Wręcz przeciwnie - robi to w znacznie większym stopniu, niż sama fabuła, która wydaje się być nieco mętna.

Ep. X - Joker
Zamknięty w zakładzie psychiatrycznym Peter opowiada lekarzowi o swej obsesji na punkcie kobiety imieniem Teresa. W wykreowanym przez jego obłąkany umysł świecie, Teresa była jego byłą żoną, którą postanowił zmusić do powrotu przy pomocy serii okrutnych kawałów...
Historia ma swój potencjał, w postaci przemawiającego skrzeczącym głosem prześladowcy pobrzmiewają echa klasyków giallo (od razu na myśl przychodzi "New York Ripper"). Niestety, zastosowanie retrospektywnej perspektywy niweczy efekt, a postać mazgającego się głównego bohatera szybko zaczyna irytować. Ani śmieszne, ani straszne, niestety.

Ep. XI - Best Shot
Dwójka przyjaciół-prawników wybiera się na weekendową przejażdżkę na wieś. Po drodze potrącają samochodem mężczyznę, jednak by nie psuć sobie wypadu, postanawiają nie informować policji. Wkrótce zatrzymują się na noc w małym miasteczku, którego mieszkańcy nie są zbyt przyjaźnie nastawieni wobec obcych...
Aroganckie mieszczuchy kontra prowincjonalne prostaczki - zawsze lubiłem tego typu konfrontacje. Wprawdzie "Deliverance" to nie jest, ale i tak "Best Shot" oglądało mi się przyjemnie. Mocne zakończenie i niezawodny Brion James w roli przywódcy rednecków to dodatkowe atuty tego udanego odcinka.

Ep. XII - Secret Ingredient
Krążący po domach sprzedawca suplementów diety chętnie i często wykorzystuje swój urok osobisty zarówno do mamienia potencjalnych klientów, jak i uwodzenia kobiet. Pewnego dnia w oko wpada mu atrakcyjna blondynka, która jednak zdaje się być odporna na jego wypracowany czar...
Satyra podejmująca tematykę technik sprzedaży i reklamy. Całkiem zgrabna, ubrana w formę czarnej komedii, z obowiązkowym finałowym "twistem". Nic specjalnego, ale ogląda się nieźle.

Ep. XIII - Cabin Fever
Cyniczny uwodziciel zatrudnia się jako pomoc podczas wypadu do domku na idyllicznej wyspie należącego do reżysera horrorów i jego żony. Podrywacz ma oczywiście swój ukryty cel i próbuje wciągnąć małżeństwo w perfidną grę. Jednak czy rzeczywiście to do niego należy prowadzenie w tym trójkącie?
Taki "Nóż w wodzie" w spłyconej formie. Jednak pomimo wtórności historia jest nawet całkiem wciągająca, a umiejscowienie akcji dodaje jej klimatu. Plus drobne spostrzeżenie na marginesie: odnoszę wrażenie, że wszystkie przystojniaki w tym serialu to klony. Ten sam zestaw zasilał zresztą chyba przez lata "Modę na sukces"...