Ep. II - In Living Color
Słynny, mający na swoim koncie Pulitzera fotoreporter szuka tematu, który pozwoliłby mu powtórzyć sukcesy odnoszone w przeszłości. Przypadkowo udaje mu się sfotografować moment samobójstwa przebrzmiałej gwiazdy piosenki francuskiej. W tym samym czasie w jego życie wkracza atrakcyjna pasjonatka fotografii, która zostaje jego asystentką...
Jeszcze jeden epizod skonstruowany według stałego w serialu schematu, zgodnie z którym zadufany w sobie, idący "po trupach" do celu osobnik spotyka zasłużoną karę. Brak elementów urozmaicających tę prostą konstrukcję lub chociażby gwiazdorskich nazwisk w obsadzie sprawiają, że całość błyskawicznie "wietrzeje" z głowy widza.

Ep. III - Dark Wishes
Zatrudniona w charakterze opiekunki dla zamożnej, ciężko chorej kobiety dziewczyna skrywa mroczny sekret. Romansując z mężem swej podopiecznej, jednocześnie regularnie podtruwa ją, aby zająć jej miejsce...
Wszystko wskazuje na to, że sezon piąty w całości rozgrywać się będzie we francuskich "dekoracjach", co niestety bynajmniej nie przekłada się dodatnio - przynajmniej na razie - na jakość przedstawianych w nim historii. W przypadku omawianego epizodu nie jest jednak tak źle, choć i tak w dużej mierze ratuje go finałowa puenta.

Ep. IV - Garter Belt
Bohaterem odcinka jest urzędnik wizowy z amerykańskiej ambasady w Paryżu, który w swej pracy kieruje się niezłomnymi zasadami. Prywatnie jednak nie jest tak krystalicznie czysty, co z czasem obraca się przeciwko niemu. Szantażowany przez posiadacza kompromitujących zdjęć z jego udziałem, decyduje się postąpić wbrew własnym regułom...
Średniak z dość przewidywalną fabułą. Ciekawy wydaje się jedynie fakt, że jak na razie źródłem zła i zepsucia są w tej serii są wyłącznie Amerykanie, przenoszący brud na obcy grunt. W tym przypadku dotyczy to Roberta Carradine'a, grającego zresztą z pewnym przerysowaniem.

Ep. V - Shadow Puppets
Manipulujący swymi bezbronnymi pacjentkami psychiatra nie docenia potężnej siły drzemiącej w jednej z nich...
Powiernik naruszający zasady etyki zawodowej - doesn't that sound familiar? Twórcy odcinka poszli jednak w nieco odmiennym kierunku, niż miało to miejsce dotychczas w podobnych historiach w cyklu i wprowadzili wątek "nadprzyrodzony", co kieruje całą opowieść na terytorium horroru. Słuszny zabieg, pozwalający zapomnieć o zarzutach o wtórność.

Ep. VI - Renaissance
Łasy na kobiece wdzięki deweloper przygotowuje grunt pod zakrojoną na szeroką skalę inwestycję. Wystarczy jednak jedna pechowa randka, by wywrócić całe jego życie do góry nogami...
Fabuła została pomyślana całkiem ciekawie, zabrakło jednak suspensu, co sprawia, że finał nie wybrzmiewa z odpowiednią siłą. Odniosłem wrażenie, że w nieco dłuższym metrażu ta historia miałaby szansę należycie się "rozpędzić".

Ep. VII - The Miracle of Alice Ames
Młoda dziewczyna dołącza do chrześcijańskiej sekty, której przywódcą jest charyzmatyczny kaznodzieja. Wkrótce nowa wierna, pod wpływem gorących przemówień lidera, zostaje naznaczona stygmatami, co cyniczny pasterz postanawia wykorzystać do rozpropagowani swego kultu...
Częstym tematem w "Hitchhikerze" jest hipokryzja sfer i ugrupowań kościelnych. "Miracle of Alice Ames" również za cel stawia sobie napiętnowanie wszelkiej maści fałszywych proroków i hochsztaplerów. Dużym atutem tego odcinka jest występ Joe Pantoliano, który przekonująco wypada jako wykorzystujący Boga do własnych celów oszust.

Ep. VIII - Code Liz
Zazdrosny mąż staje się ofiarą komputerowego systemu, w którym nieopatrznie pokładał ufność...
Cienko. Brak w tym epizodzie zarówno napięcia, jak i efektu zaskoczenia. Dodatkowo, sam pomysł ze zwodliwą maszyną ukrytą za wizerunkiem ponętnej niewiasty wydaje się już dzisiaj nieco śmieszny.

Ep. IX - Her Finest Hour
Para oszustów wybiera na swą kolejną ofiarę starą, żyjącą w oderwaniu od rzeczywistości kobietę. Próbują wmówić jej, że zbliża się kolejna wojna światowa i nakłonić do przekazania ukrytych kosztowności...
Rozwój wydarzeń dość łatwo przewidzieć, jednak pewnym plusem jest ukryty czarny humor: próba wmówienia zniedołężniałej emerytce, że zbliża się kolejna inwazja niemieckich najeźdźców to pomysł, który budzi mimowolną wesołość. Wredne - ok, ale i zabawne. Du altes Schwein!

Ep. X - Together Forever
Chorobliwie zazdrosna o swego męża kobieta popada coraz większą paranoję, podejrzewając dosłownie każdego w swoim otoczeniu o romansowanie z jej drugą połówką...
Było już wiele razy, niekoniecznie może w identycznej konfiguracji, niemniej schemat jest aż nadto znajomy. Na dodatek główna bohaterka historii jest do tego stopnia irytująca w swym zachowaniu, że doprawdy ciężko winić jej męża za cokolwiek, włącznie z domniemaną niewiernością.

Ep. XI - Phantom zone
Próbujący się wżenić w respektowaną, bogatą rodzinę młodzieniec poznaje bezdomną kobietę, której osoba może pokrzyżować jego ambitne plany...
Pomysł na fabułę jest naprawdę niezły, jego realizacja również zdaje swój egzamin, bo na widza czeka spore zaskoczenie. Intryga posiada wprawdzie pewną dość istotną lukę, ale i tak na tle dotychczasowego słabego poziomu piątego sezonu jest to miła niespodzianka.

Ep. XII - Spinning Wheel
Główną bohaterką odcinka jest wokalistka rockowa, której egzaltowany i egoistyczny styl bycia z czasem coraz bardziej zaczynają ciążyć na jej stosunkach z otoczeniem. Jednocześnie dziewczyna samotnie walczy z własnymi demonami, których uosobieniem są dręczące ją koszmary...
Paradoksalnie, największym atutem tego odcinka, jest wybór na pierwszoplanową postać pretensjonalnej, irytująco upozowanej nastolatki, która usilnie stara się imitować styl Jima Morrisona (w końcu tuż pod nosem mamy Père Lachaise, czyż nie?). Twórcy wykpiwają tym samym wszelakich pseudo-kontestatorów i samozwańczych artystów. Z drugiej strony - dostajemy tutaj również całkiem niezły klimat, który potęgują niepokojące wizje bohaterki.

Ep. XIII - Square Deal
Pracujący w galerii sztuki notoryczny oszust i hazardzista popada w długi. Jedynym sposobem na wyrwanie się z nich jest zdobycie obrazu autorstwa słynnego malarza, w którego posiadaniu znajduje się daleka krewna bohatera...
Z początku średnio wciągająca, ale - koniec końców - całkiem przyzwoita historyjka z "twistem" i przestrogą. W roli wyzutego ze skrupułów pechowca - Michael Ontkean, którego widzowie kojarzyć mogą między innymi z "Miateczka Twin Peaks", gdzie wcielał się w postać szeryfa Trumana.

Ep. XIV - Part of me
Nękany przez wierzycieli mężczyzna otrzymuje propozycję zdobycia pieniędzy na spłatę długów dzięki sprzedaży organów do przeszczepu...
Pomysł nie był zły, ale wykonanie jest raczej "letnie". Intryga poprowadzona została niechlujnie, a tak zwany, kluczowy dla akcji, "zbieg okoliczności" wydaje się mocno naciągany, nie mówiąc już o tym, że jest bardzo łatwy do przewidzenia.

Ep. XV - Fashion Exchange
Projektant mody nie przedłuża kontraktu z gwiazdą swej ostatniej kolekcji. Zraniona modelka obmyśla wyrafinowany plan zemsty...
Fajny klimat, ponadto mamy tutaj Joe Dallesandro w roli głównej. Szkoda jedynie, że finał całej rozgrywki od pewnego momentu robi się nazbyt oczywisty. Wkurzała mnie też ta głupia Murzynka pojawiająca się w lustrach i odbiciach wody, ciągle powtarzająca swoje czerstwe teksty. Mimo wszystko jednak - potrafi wciągnąć.

Ep. XVI - Hootch
Weteran z Wietnamu, który wskutek traumatycznych przeżyć na wojnie odseparował się od reszty świata, zostaje skonfrontowany z wiadomością, że jego siostra zamierza sprzedać dom rodzinny, który od lat był jego schronieniem...
Fabuła znajoma, ale z łatwością wciąga widza. Może rzecz w tym, że łatwo identyfikować się z głównym bohaterem - w końcu po drugiej stronie mamy materialistycznie podchodzących do życia przedstawicieli klasy średniej, którzy aż się proszą o porządnego "kopa w dupę".

Ep. XVII - The Verdict
Usiłująca za wszelką cenę doprowadzić do skazania oskarżonego o wielokrotne zabójstwo nastolatka pani prokurator staje się obiektem pogróżek ze strony członka gangu motocyklowego...
Takie sobie. Historia miała pewien potencjał, ale położyło ją nieudolne wykonanie, ze szczególnym uwzględnieniem drewnianego aktorstwa - odtwórczyni głównej roli to istne wcielenie amatorszczyzny: czegoś tak sztucznego nie widziałem od czasów zetknięcia się z Anną Marią Wesołowską.

Ep. XVIII - Coach
Syn despotycznego szkolnego trenera marzy o pobiciu rekordu na krótkim dystansie ustanowionego przez swojego ojca lata wcześniej. W osiągnięciu tego celu pomoże mu tajemnicza rówieśniczka i jej magiczny talizman...
Pojawia się tutaj wątek nadnaturalny, szkoda tylko, że raczej dość durny: kluczową rolę w tej nowelce odgrywa wiccański pentagram, który ma moc... spełniania życzeń. Strasznie to naiwne, niemniej sama historia nie jest taka zła - w ogóle zauważyłem pewną poprawę w jakości poszczególnych odcinków, odkąd w połowie sezonu ich akcja przeniesiona została z Francji z powrotem do Stanów.

Ep. XIX - Hit & Run
Bezrobotny ojciec rodziny, obibok i nieudacznik romansujący na boku ze striptizerką, po jednej z licznych kłótni z żoną, wychodzi z domu z zamiarem wyrwania się z małomiasteczkowej stagnacji. Po drodze potrąca przypadkowo mężczyznę i ucieka z miejsca wypadku niezauważony...
Bardzo szybko można się połapać, o co w tej zabawie chodzi, zdecydowanie za szybko. A że odcinek, poza jednym fundamentalnym "twistem" do zaoferowania nie ma niestety wiele, to i cały seans trudno zaliczyć do zajmujących.

Ep. XX - Studio 3X
Słynący z poruszania kontrowersyjnych tematów dziennikarz przygotowuje materiał o budzącej zgorszenie opinii publicznej producentce nasyconych przemocą filmów porno...
Temat fajny, ale realizacja zachwytu nie wzbudza. Zdecydowanie można było bardziej podkręcić napięcie i skupić się na kreowaniu mrocznego klimatu. Stojący za kamerą Ryszard Bugajski potraktował jednak najwyraźniej rzecz jako typową fuszerkę na potrzeby telewizji. Co widać...

Ep. XXI - Striptease
Miles jest malarzem, który w pogoni za chlebem podjąć się musiał regularnej pracy. Poczucia upokorzenia, jakie niesie codzienne życie "zwyczajnego człowieka" nie poprawia fakt, iż jego była dziewczyna jest obecnie w związku z jego przyjacielem...
Z morałem, a jakże, ale przynajmniej nie razi on swoją nachalnością. Gorzej, że wcielający się w głównego bohatera John Glover przez cały czas gra z irytującą egzaltacją. Szkoda, bo mimo pewnych uproszczeń, jest tu temat na wciągającą opowieść.

Ep. XXII - The Cruelest Cut
Seryjny morderca zbiera krwawe żniwo w kręgach klienteli korzystającej z usług prostytutek. Nocy, gdy dochodzi do kolejnego zabójstwa jedna z dziewczyn z ulicy poznaje szarmanckiego, pełnego uroku biznesmena, który - jak twierdzi - pragnie odmienić jej życie...
Historia jest całkiem niezła, choć znajdzie się w niej kilka bzdurnych elementów. Grunt jednak, że jest tu klimat i napięcie, a zakończenie - przy odrobinie dobrej woli ze strony widza - potrafi zaskoczyć.

Ep. XXIII - Dying Generation
Po pogrzebie swojej rówieśniczki, para nastolatków spotyka szkolnego kolegę, który twierdzi, że śmierć dziewczyny nie była wynikiem samobójstwa, jak ustaliła policja, lecz doszło do morderstwa. Zaintrygowani, postanawiają śledzić chłopaka. Tak trafiają do położonej w środku lasu chatki pewnej wróżbitki...
Klimaty a la "high school" przywodzą na myśl filmy z serii "Koszmar z ulicy Wiązów". Fabuła także ma spory potencjał, który jednak nie został w należycie wykorzystany. Za dużo tu głupot i kiepskiego aktorstwa (wcielający się w jedną z dwóch głównych postaci chłopak zachowuje się, jakby był cały czas nafukany), by widz mógł w pełni wczuć się w położenie bohaterów.

Ep. XXIV - My Enemy
Nieszczęśliwa w małżeństwie kura domowa postanawia wziąć udział w konkursie na najlepszą dublerkę słynnej gwiazdy filmowej...
Na tle średnio odkrywczych fabuł większości epizodów, jest to naprawdę odjechany odcinek, w którym dostajemy w sumie cztery porządne zwroty akcji. Co prawda, finał nieco rozczarowuje (sam liczyłem na nieco inne rozwiązanie), ale jako całość, historia i tak działa inspirująco.

Ep. XXV - Power play
Tłamszony przez swego pracodawcę asystent hollywoodzkiego producenta pragnie za wszelką cenę utrzymać swą posadę, kiedy na horyzoncie pojawia się jego prawdopodobna następczyni...
Znowu nieźle - niby stawką w grze jest "tylko" kariera, ale za sprawą swej nieprzewidywalności i ciekawego klimatu rzecz udanie trzyma w napięciu od początku do końca. Plus cierpki komentarz na temat świata showbusinessu.

Ep. XXVI - Pawns
Tonący w długach, podupadły gwiazdor rocka decyduje się zastawić gitarę, której przed laty użył do nagrania swego bijącego rekordy popularności albumu. W lombardzie spotyka młodą dziewczynę, która rozpoznaje w nim swego niegdysiejszego idola i proponuje mu pomoc w rozwiązaniu problemów finansowych...
Fabuła - czy też raczej jej zwieńczenie - jest znajoma, powiedziałbym nawet że aż za bardzo. Do pewnego momentu można się łudzić, że rozwój wydarzeń będzie zgoła odmienny i gdyby tak było, mielibyśmy do czynienia z całkiem zgrabną nowelką. Jako całość jednak raczej rozczarowuje.