No i od strony technicznej równie prawdziwa, jak "Top Gun". Pomijając taki drobiazg, jak użycie wyłącznie T-34/85, to obraz walk z niemieckimi czołgami jest zdecydowanie nieprawdziwy. Pancerni wciąż rozpoznają we wrogich czołgach Tygrysy i gromią je. Nawet na pobojowiskach wraków czołgów niemieckich jest więcej niż radzieckich, co poza nielicznymi starciami nie było prawdą. W rzeczywistości na tym etapie wojny lwią część niemieckich sił pancernych stanowiły Panzer IV w wersji z długolufową armatą 75 mm, o pancerzu i właściwościach terenowych na poziomie późniejszego T-34/85. No i rzecz jasna działa pancerne, czy to w wersjach Stug, czy dedykowanych niszczycieli czołgów. Nawet Panter było znacznie więcej niż Tygrysów, widzianych w każdym wrogim czołgu. Nie dowiemy się też z serialu, że Olgierd w istocie dowodził plutonem, bo jedynie takie czołgi miały radiostacje. Rozkazy dla podwładnych przekazywano... chorągiewkami. A Olgierd miał też obserwować pole walki, wybierać cele i celować, tracąc tym samym kontrolę nad tym co się dzieje obok czołgu. W T-34/76 dowódca miał peryskop i wizjer w bocznej ścianie wieży i był przeciążony obowiązkami. Nic dziwnego, że stosunek strat wynosił 5 do 1. Zresztą na froncie zachodnim było podobnie. Dla sprawiedliwości, dobrze wyszkoleni radzieccy czołgiści czasem odnosili sukcesy nie swoją liczebnością, lecz umiejętnościami. W książce Artioma Drabkina "Przeciwko Panterom i Tygrysom", zawierającej wspomnienia radzieckich czołgistów opisano starcie batalionu Panter z trzema T-34/85, wspieranymi przez baterię dział ZiS-3. Otóż artylerzyści stanowiący odwód ppanc dywizji, gdy stanęli naprzeciwko szarżujących Niemców, dali nogę. Tymczasem radzieccy czołgiści ulokowali się w lesie na skrzydle atakujących. No i się zaczęło gdy formacja niemiecka się rozwinęła. Boczne pancerze Panter były słabe, a gdy Niemcy zawrócili, by się wycofać, to wrócili artylerzyści. Bilans końcowy - 37 Panter zniszczonych. Zazwyczaj jednak było na odwrót...