Dawno żaden serial nie wywołał u mnie tak różnych emocji. Z jednej strony dramatycznie beznadziejny płytki i całkowicie nie realistyczny (nawet jak na warunki Koreańskie) a z drugiej ciekawy, z ciekawymi przypadkami i innym spojrzeniem na ratownictwo.
Znaczna część sytuacji postaci i kontekstu - skrajnie przerysowane.
Zabiegi medyczne (nie wypowiadam się o ich poprawności technicznej i medycznej) przedstawione z jednej strony realnie z drugiej strony skrajnie płytko i... na jedno kopyto. O nie widać dziury, o widać dziurę, szyjemy.