jest zaskakująco dobry,biorąc pod uwagę "dokonania" naszych rodzimych, serialowych produkcji ostatnich lat. Niewątpliwie bardzo duże znaczenie ma to, że powstał dzięki świetnej powieści, na podstawie której powstał równie udany scenariusz. Kolejną jego zaletą są role ,szczególnie pierwszoplanowyvh postaci. W tym garncu miodu jest niestety jak zwykle łyżka dziegciu - fatalny dżwięk ścieżki dialogowej, który każe chwilami wręcz domyślać się, co mówią aktorzy. I ma w tym również udział marna dykcja odtwórców większości ról, szczególnie tych z młodszego pokolenia. Proszę posłuchać, jak radzi sobie Adam Ferency.