Szkoda, ze Netflix nie podporzadkowal sie kryteriom polskim co do kategorii wiekowych. Czerwone, wszelkie sceny seksu i golizny - od 18 lat, zolte - od szesnastu i w obecnosci rodzicow, zielone - wszystko ponizej bez nadzoru rodzicow. A odpowiedzi na twoj post pokazauje, ze jednak spadek emaptii i znieczulenie sie na to co moze w filmie zaszokowac wyraznie wzrosly. Lekcewazenie, wykpiwanie, uwazanie, ze przesadzasz i ze nie ma problemu. Kiedy mialam jakies 10 lat mocno przezywalam smierc pieska w filmie SF czy spadanie Cieślak z winda w Palacu Kultury. A dzisiaj pewnie ci komentujacy i ich dzieci by sie smialy? Nie, 10 latek nie umie odroznic dobra od zla, nie rozumie niuansow, moze co najwyzej cos przeczuwac, ale nie rozumie. Dlatego dzieci sa szczere i potrafia cos palnac, nie wiedzac, ze nie wypada, bo one nie maja zielonego pojecia o podtekstach, realiach. Rownie dobrze moga scene smierci brac za prawdziwa, jak postrzelic z broni kogos, bo przeciez nic sie nie stanie. I takie sa fakty, a nie pitolenie dzisiejszych przedstawicieli coraz bardziej zimnych doroslych i mlodziezy.
Pare dni temu obejrzalam odcinek innego serialu, tez od lat 13. I byla tam scena wydlubywania dosc szczegolowo oka. W dodatku scena ta pojawila sie w serialu, ktoremu taka bezposrednia obrazowaosc i epatowanie okrucienstwem do tej pory byla obca. Starsi widzowie tak srednio ok 40 byli tym zaszokowani, ta scena robila na nich wrazenie, nie tak, ze pierwszy widzieli tak cos okrutnego, tylko, ze w tej serii takie cos widzieli, ze bylo to zbyt doslowne i wywolywalo zle odczucia. A mlodzi widzowie? Ci urodzeni po 2000? No co wy, przesadzacie, to nic takiego, widzialem gorsze, nie wzudzalo mojego obrzydzenia, niecheci, przesadzacie. Ja wiem, ze jest to proces w pewnym sensie naturalny - my tez nie czujemy zadnego wewnetrznego stresu widzac sceny, ktore dla widza lat 60 byly wstrzasajace lub makabryczne. Ale jednak nadal jest to wstrzas kiedy jestesmy po tej stronie pokolenia, ktore jeszcze czuje w takich roznych scenach, ze cos jest za mocne i nagle widzimy, czytamy, ze inni nie czuja nic lub bardzo malo na tych samych scenach.

Tak się wtrącę: jestem jeszcze młoda i na wychowaniu się nie znam, ale od kiedy pamiętam mam styczność z ''treściami nieodpowiednimi dla dzieci'' - pierwszy horror (Laleczka Chucky) obejrzałam jeszcze w przedszkolu. Od blisko czterech lat interesuje się sprawami morderstw, zaginięć, a także zjawiskami paranormalnymi i może to być zaskoczeniem, ale jeszcze nikogo nie zabiłam ani mnie nic nie opętało.
Większość ludzi nie jest bez serca — ja i każdy, kogo znam, nie śmiałby się na śmierci zwierzęcia, nawet w filmie (co najwyżej ze słabych efektów specjalnych). Mój przyjaciel ma słabość do postaci ze schorzeniami psychicznymi, a sam jest zdrowy. Dwie moje koleżanki uwielbiają grać razem w Tekken'a, ale jeszcze nigdy się nie pobiły.
Dzieci w tych czasach dorastają szybko i takie 10-latki potrafią rozróżniać zło od dobra. Jeśli małe dziecko, dajmy 3-4 lata widzi, że ktoś płacze też rozumie, że ta osoba nie jest szczęśliwa. Jeśli, powiedzmy 8-latek, widzi w filmie strzelaninę to albo się wystraszy, albo zafascynuje, ale nadal będzie rozumieć po reakcjach ludzi, że to jest złe — nie kupi sobie pistoletu i nie zacznie strzelać do innych. Ludzie mają od najmłodszych lat styczność z bólem, wiedzą też co to krew — co za tym idzie, widzenie jej kojarzy im się źle.
Boli mnie porównywanie starych czasów z teraźniejszością — świat się zmienia, ludzki umysł też i im szybciej ludzie to zrozumieją, tym lepiej dla nich. Nie chcę być wredna, ale ludzie w tych czasach są empatyczni i nie bagatelizują wszystkiego — po prostu rozumieją, że to, co widzimy w telewizji czy internecie to w większości fikcja.

Statystki wypadków w domu z powodu nieodrozniania rzeczywistosci przez dzieci oraz traum, nieradzenia sobie w zwiazkach, ozieblosci, oslabienia emaptii wzgledem ludzi przecza temu co mowisz. Mam nadzieje, ze ciebie dalekosiezne, powolne, niezauwazalne skutki nie beda dotyczyly, ale poczekaj az bedziesz tak na polmetku zycia i wtedy ocen, czy z twoimi reakcjami spolecznymi wszystko w porzadku i nie chodzi od razu o skrajnosci typu zabijanie jak sadzisz.

Czy mogłabym prosić o link do tych statystyk? Brzmią jak coś z czym warto się zapoznać.
Co do oceniania moich reakcji społecznych - sama zrobić tego rady nie dam. Powyżej sugerowałam się opinią jaką znam od otoczenia, na temat mojej osoby.
Co do przykładu zabijania, użyłam go aby prześmiać sugerowanie, że jeśli się czymś interesujesz to musisz to praktykować. Tak samo z przykładami o moim przyjacielu oraz koleżankach. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że wyżej wymienione przez Panią problemy mają różne skutki.
Jeszcze z własnych obserwacji dodam, że wiele osób starszych (30+ lat), które spotkałam jak dotąd wykazuje się większą apatią niż moi rówieśnicy.

Wreszcie jakaś odpowiedź, która trochę przywraca tutaj równowagę. Oglądnąłem serial do końca. Nie dość, że głupi jak but, a zachowania bohaterów są tak irracjonalne, że oglądanie aż boli, to trup ściele się gęsto. Zapytałem znajomych z którymi oglądałem, dość młodych ludzi, czy uważają, że serial jest dla dzieci od 13 lat (oczywiście nie mówiłem o tym poście i dyskusji), wszyscy powiedzieli, że nie bo jest za straszny i za brutalny. Napiszę tak: nie chciałbym żeby moje dzieci oglądały ten serial w wieku trzynastu lat. Nie uważam się za "dewotę", jak to zostało już tutaj napisane, czy osobę niepostępową, być może widziałem i przeżyłem więcej, niż wielu uważa po moim poście, jednak jak dla mnie ten film powinien mieć wyższą kategorię. I właśnie ta znieczulica o której piszesz ... Napisałem posta z którym wielu się nie zgodziło, doświadczyłem niejako "hejtu" - w sumie pierwszy raz w życiu. Spłynęło to po mnie jak po kaczce, bo jestem za stary, żeby przejmować się wypocinami osób, które nie mają zielonego pojęcia do kogo piszą, bo mnie najzwyczajniej nie znają. Nie wyobrażam sobie jak takie podejście i znieczulenie może podziałać na osoby bardziej wrażliwe (właśnie słyszę w radio audycję o hejcie i o tym co dzieci oglądają w sieci i w TV) - ciekawy zbieg okoliczności. Wszystkim tym, jak to ujęłaś, zimnym dorosłym i młodzieży polecam na Netflixie wykład Brene Brown "Odwagi" o wrażliwości właśnie. Bo być może tego trochę nam brakuje w dzisiejszych czasach.

alisspl dziecko o wieku 10 lat odróżnia dobro od zła bo przecież rodzice mogą podpisać dziecku już od pierwszej klasy czyli nawet 6 roku życia druczek zezwalający samotnym wracaniu ze szkoły, a przecież po drodze mogą zobaczyć wiele rzeczy i np. wie że jak mija pijaka to lepiej się nie zbliżać. Dziecko w wieku 4 lat wie że filmy w telewizji to fikcja, ale nie mówię że każde dziecko może oglądać co chce tylko że ma samokontrolę. A co do kategorii wiekowych to sceny seksu już powinny być nie 18+ bo przecież według prawa to już 15-latek może uprawiać seks więc uważam że kategoria 18+ w ogóle nie powinna istnieć.

I dlatego taka misska ocena no wg ciebie źle oznaczony wiek?

Nie, dlatego że serial jest kiepski. Oglądnąłem ze znajomymi niejako zmuszony do końca. Teraz oceniłbym nawet niżej. Zachowania bohaterów są tak nieracjonalne, że żal.pl., trup ściele się gęsto, ta trójcyna to i tak chyba za dużo.

Nie jestem jakaś pruderyjna ale masz racje. Pomyślałam jakby np. w Harrym Potterze nagle była scena jak gola para jęczy, a potem się poddusza... trochę się gryzie to z tym familijnym klimatem.

Dzięki za opinię.

Odpowiadam na pierwszą wypowiedź. Absolutnie się zgadzam. Serial w ogóle jest jakiś dziwny bo niektóre sceny są dla dzieci zupełnie, a niektóre wręcz przeciwnie. Ale już wcześniej zauważyłem, że Netflix nie radzi sobie z kategoriami wiekowymi. Np. Było Sobie Życie - 13+. Ja bym dał 3+ albo 0+... Albo Arrow. Serial typowo o superbohaterach, nie ma krwi, brak wulgaryzmów, brak nagości - 16+.

Arrow to bym dał 13+.

Good point! Dzięki za opinię.

13 latkowie już powinni wiedzieć co jest dobre a co źłe i serial nie zrobi z ich mózgów papki