Allen Ginsberg, poeta i aktywista podejrzewał, że Joanna Harcourt-Smith, która opętała Timothy’ego Leary'ego, profesora Harvardu, głównego orędownika używania LSD i wroga społecznego numer jeden Richarda Nixona, była seksualną prowokatorką na usługach CIA. Miała doprowadzić do uwięzienia Leary'ego oraz - zapewne - do poddania go eksperymentom medycznym. W filmie zdobywcy Oscara® Errola Morrisa, Joanna Harcourt-Smith odpowiada na te zarzuty pytaniem: "Byłam?" Jej własna relacja przygód z Leary'im przypomina historię Bonnie & Clyde. Film oparty jest na jej książce "Tripping the Bardo with Timothy Leary", która ukazuje, jak 27-letnia Brytyjka w krótkim czasie przeszła drogę od kochanki 52-letniego Leary'ego, poprzez towarzyszkę jego ucieczki, aż do negocjatorki między nim a CIA. Opowieść Errola Morrisa jest barwna, wypełniona animacjami i psychodeliczną muzyką. Joanna wypełnia ekran swoją urodą i charyzmą: siedząc na fotelu wodnym w dużym eleganckim apartamencie, opowiada o "wolnej miłości", gwałcie ojczyma i dzieciństwie wśród bogatych sfer oraz niezwykłej plejadzie osób i zdarzeń, które doprowadziły ją do Leary'ego. Lubi porównywać się do Maty Hari, co reżyser skrzętnie wykorzystuje w warstwie wizualnej, podobnie jak animację "Alicja w Krainie Czarów".