Poetka Maya Angelou pisze: „Wiem, dlaczego ptaszek w klatce śpiewa”. Wie to też reżyser Hilary Helstein, która przez ostatnich dziesięć lat przeprowadzała wywiady z Żydami, którzy uszli cało z Zagłady. Uzyskujemy dzięki temu przekaz, jakiego nie mogła dać nam historia: dziennik Holokaustu, oglądanego oczyma artysty, oczyma ludzi, którzy przez sam akt tworzenia buntowali się i ryzykowali życie, czyniąc rzecz zabronioną. W tym przejmującym filmie Maya Angelou opowiada o grupie dzielnych bojowników, którzy walczyli z Hitlerem jedyną bronią, jaką dysponowali: węglem do szkicowania, ogryzkami ołówków, skrawkami papieru i wyrytymi w pamięci wspomnieniami. Artyści ci wzięli swój los w swoje ręce, tworząc frapujące przesłanie o sile ludzkiego ducha, który trwa w obliczu niewyobrażalnych przeciwności.