To ja może po żołniersku:
1. Ile osób w Polsce miało okazję oglądać włoski oryginał? 1000? To już jest dobry powód by przybliżyć szerszym masom fabułę jednego z najlepszych filmów obyczajowych jaki powstał.
2. Polska realizacja jest zaskakująco dobra. Dobrze dobrani aktorzy, bardzo dobrze spolonizowane realia, które wniosły trochę zmian do oryginalnego scenariusza. Byłem bardzo pozytywnie zaskoczony.
3. Nie rozumiem natomiast czemu reżyser zdecydował się usunąć ostatnią scenę? Czyżby założył, że Polski widz nie zrozumie jej subtelności? Moim zdaniem ta scena jest kluczowa dla dopełnienia całości obrazu.
4. To nie jest komedia i nie miała być. To gorzki obraz realiów życia, aczkolwiek z potywnym przekazem, że kłamstwo w społeczeństwie jest (ku obruszeniu purystów) tym, co pozwal nam przetrwać i nie zwariować.