By zaskoczyć widza, a dziś w kinie o to naprawdę niełatwo, sięga się po różnorakie pomysły,
niekiedy tak absurdalne, że aż żałosne. W rezultacie powstają beznadziejne, bezużyteczne i
jałowe filmy, które śmiało można podciągnąć pod tzw. ''zapchaj dziurę''. Oglądając je, trzeba się
mocno natrudzić, by znaleźć cokolwiek pozytywnego, by powiedzieć o nich dobre słowo, czy
komukolwiek je polecić.
I właśnie taki jest pseudothriller Dennisa Iliadisa o ''zdumiewającym'' tytule ....''+1''.
Rozrywka tegoż reżysera powinna znajdywać się na najniższej półce każdej wypożyczalni dvd, o
ile w ogóle musi tam trafić, bo prawdę mówiąc, Grek nie serwuje nam swoją produkcją żadnej
rozrywki. Jego ''dzieło'' to absolutna indyferencja!
Filmy muszą w nas przede wszystkim wywoływać emocje, i to emocje wszelakiego rodzaju. Mają
nas rozbawić, wkurzyć, przestraszyć, wzruszyć, wbić w fotel w mniejszym lub większym stopniu.
Niektóre, a jest ich i tak za dużo, mogą męczyć, czy nużyć, ale jak można znieść totalną
obojętność, która rodzi się gdy mamy do czynienia z czymś o NICZYM? To bardziej niż irytujące.
Nieraz kino wyzwala w widzu reakcje odmienne od zamierzonych.
I tak: na horrorze możemy się uśmiać, na sensacji wynudzić, komedia nas zezłości, a dramat.... z
nimi też różnie bywa. Lecz co najważniejsze, są to jakieś reakcje i każdy stawia sobie gdzie
indziej ich granice. Jeden da za zabawny horror niską notę, bo przecież nie taka funkcja tego
gatunku, kogoś innego to nie zrazi, a nawet może docenić odmienność i oceni wysoko.
Jakie zatem emocje może wznieć w obserwatorze ta marna tandeta? Najprawdopodobniej
żadnych.
Poza zdziwieniem jak ktoś mógł ''spłodzić'' taką durnotę w której scenarzysta nie wiedział na co
ma się konkretnie zdecydować, wszystko jest tu równe najniższej ocenie.
95% akcji tego dziwadła, nie wiem czy można to akurat akcją nazwać, dzieje się na imprezie u
Hindusa. Nie widziałbym w tym niczego dziwnego, gdyby film swoją wtórnością kolejny raz dał
nam szaleńca grasującego w tym samym czasie po okolicy. Inaczej by to też wyglądało, gdyby po
raz enty pojechano w konwencję komediową, czyli pierwszoplanowa trójka znajomych szuka
szczęścia w postaci miłości, seksu i zrozumienia wśród balangowiczów, a całość podsycona
jest świństwami, jak to w tego rodzaju głupotkach bywa. Owszem, zarówno szaleńca jak i
alkoholową bibę widzieliśmy już ze sto razy, ale przynajmniej byłoby to o CZYMŚ. Pewnie wielu by
znów zaśpiewało ''ale to już było''.....
Gullo stworzył coś pomiędzy. Są procenty, roznegliżowane krągłe panny, głośna muza, i ''coś''
spadającego z niebios, co sprawia, że uczestnicy przemieszczają się w czasie o jakieś 20 minut.
Wynikiem tego jest koszmar w postaci głupoty, chaosu i jeszcze bardziej kuriozalnej fabuły.
Tworząc tak niepotrzebny film, film dosłownie o niczym, ponownie udowodniono, że kinomanowi
można wcisnąć każdą papkę, ale też pokazano, jak łatwo topi się pieniądze, które przecież można
było przeznaczyć na pożyteczniejszy cel.
''Plus one'' począwszy od beznadziejnej fabuły, poprzez słabą stronę techniczną, skończywszy na
marnym aktorstwie, stał się horrendalnym bełkotem, dziwolągiem współczesnego kina, który na
dodatek ukazuje mężczyzn jako prostych dupków, niewyżytych ćwoków i oszołomów, jednymi
słowy, obnaża ich z prymitywnej strony i to bez wyjątku. Czy po tym wszystkim czego
doświadczamy patrząc na ten obrazek, możemy być zadowoleni z seansu? Powątpiewam.
Całość osnuta jest różnorodną muzyką, kiepsko wymieszaną, nie dającą żadnego klimatu, że o
napięciu zupełnie nie ma co marzyć.
Widz wobec takich bzdur staje się obojętny, bo nie dowierza, że to ma naprawdę miejsce. Stoi jak
osłupiały, lecz nie wykazuje absolutnie jakichkolwiek odruchów emocjonalnych.
Poza kilkoma niezłymi, ale i wstawionymi dziewczynami, niczego nie można tu wypchnąć ponad
mierność. Może i bym dał za te panienki 2/10, ale z racji tego, że filmu tego nie mógłbym z
czystym sumieniem nikomu polecić, wystawiam +1/10. Tytuł pasuje tu jak ulał.