zajmujace studium uwiklania jednostek w wielkie wydarzenia polityczne; film wpisuje sie w nurt rozrachunkowy z niechlubna przeszloscia hiszpanska, ktora do polowy lat 70. byla pod znakiem faszyzujacego rezimu Franco; historia niezwykle sugestywnie opowiedziania, choc pare sentymentalnych amerykanizmow sprawilo ze obraz miejscami jest ckliwy; tematyka jednak po czesci to usprawiedliwia; duzym atutem filmu jest umiejetne przemycenie wielkiej polityki poprzez zyciorysy zwyklych ludzi z krwi i kosci oraz drobne, z pozoru nieistotne wydarzenia, w ktorych uczestnicza;ci ludzie to wprawdzie tylko trybiki historii, ale to oni nadaja jej tak naprawde sens;
piekna odtworczyni glownej roli w przekonujacej kreacji aktorskiej + pare subtelnych rozwiazan, chocby aktorka w duchu marzaca o dziecku bawi sie grzechotka w samochodzie; to zarazem uniwersalna analiza procesu tworczego; opetanie pomyslem, z ktorego nastepnie wyania sie wieksza calosc;

w opisie powyzej sa dwa bledy; po pierwsze dziennikarzem jest kobieta, a nie jak sugeruje opis mężczyzna; po drugie, manaz nie byl oskarzany przez wszystkich akurat o wywolanie wojny; byl poeta, najstarszym falangista i glownym ideologiem owczesnej falangi