Generalnie film jest w dużej mierze o tym jak bardzo ograniczeni i samolubni są rodzice....
1 Rodzice bliźniaków jawnie faworyzowali jednego z nich kosztem drugiego, a po śmierci pierwszego z nich podejmowali decyzje bez oglądania się na uczucia, mamusia zaś przelewała swą nienawiść do morderców na chłopca, który czuł że powinien też nienawidzić jak ona i jak jego "lepszy" brat też by nienawidził. Co w konsekwencji kończy się zbrodnią popełnioną wbrew sobie... Niejako sam sprawca zbrodni też umiera wewnętrznie. Dla matki i umarłego brata nie ma to i tak żadnego znaczenia
2 Matka grubego wpędzała go w obrzarstwo i karała za zdrowe nawyki, bo mając dookoła siebie porównywalnie grubych czuła się normalna. Zwróćcie uwagę, że ta kobieta praktycznie nigdzie nie wychodziła, panicznie bała się otoczenia i jego opinii, ale w d#$@ miała jak będą oceniane jej dzieci i mąż. Wolała by być szczupła, ale nie wierzyła że jest dość dobra by być i że na to zasługuje i w konsekwencji krzywdziła wszystkich wmawiając sobie tak długo że robi dobrze, że aż uwierzyła
3 No i jest jeszcze gwiazda pani Psychoterpeutka, która pasję odkrywa w budowaniu swojej kobiecości na poczuciu wyższości nad córką.
-Jeśli ojciec nie chce mnie to CIEBIE TYM BARDZIEJ
- Nie będziemy mieć choinki, ale nie jestem ateistką BO TY SIĘ NIE ZNASZ
- Chciałaś się przespać z obcym facetem BRAK MI SŁÓW
O ile pozostali rodzice są zagubieni co daje jakąś nadzieję na pozytywne zakończenie to ta kobitka po prostu odurza się własną ignorancją, i nie wyobrażam sobie pozytywnego zakończenia dla niej.