Film to taka trochę baśń, ale ja coś podobnego przeżyłem kiedyś. Nie jota w jotę, bo jechałem Kymco Activ no i miałem kask i trochę bagażu w kufrach, ale różne rzeczy się działy po drodze i fajne i straszne. Świetnie to wspominam. Jak mawia Jacek Pałkiewicz - przygoda nie puka do drzwi twojego mieszkania, trzeba jej wyjść na spotkanie, a potem często nierealne staje się realne.

Żeby być szczęśliwym, trzeba zarządzać własnym życiem a nie tylko spełniać czyjeś oczekiwania (rodziców, szefa, żony itd); nie żyjemy tylko po to aby być do dyspozycji innych ludzi, trzeba trochę pamiętać o sobie. Kto tego nie rozumie, ten skończy, jako zgorzkniały zgred i nawet nie będzie rozumiał, czemu tak się stało, czemu życie przeleciało przez palce.