Poszedłęm na ten film ze wzgledu na nazwiska Norton i Lee. Sam w sumie nie wiedziałem czego oczekiwać.

No i zostałem mile zaskoczony. :o) Ciekawa historia, bardzo fajnie opowiedziana. Bez zbędnych scen, bez niepotrzebnego rozwlekania się, bez super efektów. Za to z bardzo dobrą grą aktorską, świetną muzyką i problemami, które pobudzają do refleksji.

Norton jest niezwykle przekonywujący (jak zawsze z resztą :o) ), Perry również nie zostaje w tyle, jedynie Hoffman jakiś taki...zbyt podobny do swoich poprzednich kreacji.
Jedyna rzecz jakiej mógłbym się czepnąc to montaż. Kamera była całkiem fajnie prowadzona, ale czaseami taki "szarpany" montaż mnie denerwował.

Film bardzo wciąga i jeśli dacie się porwać to z pewnością będziecie mieli dużo do myślenia po wyjściu z kina.

P.S. Oglądając i słuchając monologu w toalecie nie mogłem przestać myśleć, że ta scena równie dobrze mogłaby zostać przeniesiona do "Podziemnego Kręgo" :o) Tyle, ze wypowiadałby go Pitt (z może Norton? W sumie wszystko jedno :o) )