jak pisałem wcześniej, dobry film ale na OScara faktycznie za mało

9 nominowanych do Oscara filmów to przesada, Niektóre są tam wciskane za nic. Powinni wrócić do nominacji tylko 5 filmów.

tyle jest nominacji, bo to najgorętsza kategoria i dzięki takiej masie filmów jest sporo spekulacji, dyskusji i karuzela się kręci

Zgadzam się, że film nie jest nadzwyczajny. Jest zwyczajny, a klimat buduje paroma teksańskimi wstawkami, za co daję wielki plus, ładnymi zdjęciami, oraz lekko nachalną muzyką, którą starali się stworzyć klimat, jednak niekiedy te utwory się powtarzały i wydawało mi się to naciągane.

Ja nie lubię dorabiania przecietnym czy wręcz słabym flmom "głebi", ale ten akurat takową ma. Każdy bohater jest z jednej strony zły, a z drugiej dobry. Z jednej głupi, z drugiej mądry. Zdjęcia, muzyka, gra aktorska (Pine który mnie wcześniej męczył swoją grą, tutaj jest rewelacyjny), reżyseria, bardzo dobra, ale właśnie to morlane rozchwianie, nienaciągne, wiarygodne jest czymś co z rzadka można znaleźć w filmach. Nie narzucam swojego zdania, rozumiem Twój poglad i ogląd, ale dla mnie zdecydowanie nie był to film-strzelanka.

Myślę, że nie ma ludzi całkowicie złych lub nieograniczenie głupich. Każdy w sobie łączy rożne cechy , czasem sprzeczne. To normalne.

Dla mnie film był jak trochę flaki z olejem. Nie oczekiwałem strzelanki, ale pogłębionego dramatu obyczajowego na miarę 2016 roku. Filmu nieco odkrywczego i z ikrą rzecz jasna. Tego mi właśnie zabrakło.

:) No, to nawet 6 dałeś mu za dużo.
Dla mnie był nieprzeciągnięty, wiarygodny, zaskakujący, elektryzujący. Nieprzewidywalny z możliwością wielu rozwiązań... :)

"ciekawymi choć banalnymi zdjęciami?!" - to się raczej wyklucza. Co do reszty to kino chyba może i w niektórych gatunkach filmowych wręcz powinno być czystą rozrywką. Tutaj uważam jest ona na na prawdę wysokim poziomie. A to, że oczekiwałeś pogłębionego dramatu to wiesz... niczyja wina.

Nie wyklucza się. Natomiast zgadza się, że przynajmniej niektóre gat. filmowe powinny cechować się "czystą rozrywką" - jak sam mówisz. Niestety temu filmowi daleko do czystej rozrywki. Tak, jak napisałem wyżej - nie wiem, czy czytałeś cały wątek - dla mnie obraz ten to raczej "flaki z olejem". Dominuje marazm, beznadzieja, dość utarte schematy, brak zaskoczenia, bohaterowie w naiwny i banalny sposób ponoszą porażkę. Meczące i przydługie dzieło. Ani rozrywka ani pogłębiony dramat.

Za PWN : "banalny - pozbawiony oryginalności, pospolity" więc jak dla mnie się to wyklucza ale ok ;) Co do reszty to są to Twoje subiektywne odczucia, nie mam zamiaru z tym polemizować, nie rozumiem tylko o jakiej porażce piszesz ale nie chcę spoilerować nikomu więc może nie rozwijaj tematu.

Banalny to jest twój hejt na ten film. Jak niewrażliwym na taką oprawę audiowizualną i bądź co bądź dość surowy, acz przez to wyjątkowy, scenariusz (zauważ, że ten film zerwał z hollywoodzką konwencją; jest nad wyraz realistyczny, życiowy) trzeba być, aby nie poczuć tak fenomenalnego klimatu tego filmu... Moim zdaniem to film wyjątkowy. Próżno szukać takich w dzisiejszych czasach. Mam wrażenie, że mocno momentami czerpie z kina lat 80/90. Brutalne kino drogi okraszone kapitalną muzyką i pięknymi zdjęciami z wieloma fabularnymi smaczkami. Ostatni film utrzymany w takim klimacie jaki widziałem to "Thelma & Louise" z 91. roku.

Mam wrażenie, że zbyt mało filmów widziałeś. Schematyzm tego "dzieła" wręcz poraża. Tworzony na silę klimat poprzez oklepane zdjęcia, ujęcia kamery i "realistyczne" dialogi nie ratują całości.
Ile razy można wykorzystywać konwencję z "Thelma & Louise"?

Widzisz, dla mnie właśnie wszystko w tym filmie było jak najbardziej naturalne, a jego klimat to po prostu wypadkowa wszystkich składowych tego dzieła, takich jak właśnie zdjęcia, muzyka, dialogi etc. W moim odczuciu nic tu nie było na siłę. Może jedynie scena rozmowy głównego bohatera z synem burzyła nieco 4 ścianę. Po prostu chłopak zagrał dość sztucznie i momentami miał minę jakby zapomniał tekstu, ale to jedyny mankament, jakiego się doszukałem w tym filmie. Może wraz z kolejnymi seansami tego dzieła wyjdą dla mnie inne jego wady, ale po pierwszym seansie jestem nim zwyczajnie oczarowany.

Zobacz, że ja jedynie napisałem, że film jest UTRZYMANY w klimacie "Thelma & Louise", co nie znaczy, że są to takie same filmy. W zasadzie są to zupełnie inne filmy, których wspólnym mianownikiem jest klimat Południa (szczególnie zdjęcia i muzyka), a ten z kolei uwielbiam. Cóż, nie każdy musi mieć takiego fioła na jego punkcie jak ja. To jest subiektywna ocena. Bo zresztą jakiej się spodziewać od zwyczajnego widza, którym jestem?

A nawet jeśli pewne motywy/chwyty wykorzystane w innych filmach się powtórzyły to..co z tego? A jak to np. wygląda w muzyce? Często riffy różnych zespołów są mocno do siebie zbliżone, chociaż sami twórcy nawet o tym nie wiedzą.
Może faktycznie moja znajomość kinematografii nie jest porażająca i wpływa ona tym pozytywniej na odbiór tego typu dzieł, których Ty najwyraźniej wiele oglądałeś i wydają Ci się schematyczne, ale..czy dla mnie to źle? Mi się oglądało ten film wyśmienicie i to dla mnie najważniejszy wyznacznik jakości produkcji.