W 1977 roku Golda Meir wraca do swojej starej szkoły w Milwaukee, Wisconsin, gdzie opowiada uczniom historię swojego życia.
Opowiada o swoich wczesnych latach w Rosji i o tym, jak jej rodzina wyemigrowała do Ameryki, aby uniknąć prześladowań Żydów w całej Europie. Jako młoda kobieta, Golda marzy o kraju dla wszystkich Żydów na świecie. Wkrótce poślubia Morrisa Meyersona i przeprowadzają się do Palestyny do pracy w kibucu Merchawja, skąd wkrótce odchodzą, ku rozczarowaniu Goldy. Przenoszą się do Jerozolimy i mają dwoje dzieci. Ogromna ambicja Goldy doprowadza do separacji z mężem, jednak pozostają małżeństwem aż do śmierci Morrisa w 1951 roku.
Golda zostaje wybrana na premiera Izraela w 1969 roku, składa rezygnację po wojnie Jom Kippur w 1974 roku.
Film kończy się wizytą prezydenta Egiptu Anwara Sadata w izraelskim Knesecie.