Absolutorium Opisy

Łoziński filmuje grupę znajomych z liceum, która spotkała się po dziesięciu latach od matury. Trzydziestolatkowie dyskutują, piją, palą. W tym wczesnym filmie widać już cechy znane szerokiej widowni z dalszych, dojrzałych prac reżysera: talent do wyłapywania urywków dialogów, spojrzeń i sylwetek, które niby nic nie wnosząc, tworzą w zestawieniu pełny obraz filmowanego zjawiska.

Rejestracja spotkania kolegów i koleżanek reżysera ze szkoły średniej, którzy mają okazję zobaczyć się ze sobą po raz pierwszy od matury. Pokazywani w bliskich planach i zbliżeniach trzydziestolatkowie początkowo wspominają ze śmiechem czasy liceum. Wraz z upływem czasu podejmują jednak coraz częściej poważne tematy życiowych rozczarowań czy krytyki własnych postaw życiowych.