Zdecydowanie zbyt sztampowy i źle zrealizowany. Mamy tutaj tak wiele potknięć, że aż głowa mała- słabe aktorstwo i ich drewniane dialogi recytowane z kartki, szablonowe postacie- dojrzewająca, buntująca się córka, która obraża i pluje na rodziców, nieznośne dziecko, które widzi duchy i rodziców, którzy nagle zaczynają się kłócić. Sama stara, straszna kobieta jest śmieszna, wygląda jak wyciągnięty z szamba topielec- ciemnozielonkawa, pomarszczona skóra i czarne, mocno przerzedzone włosy nie wystraszą, a raczej wywołają grymas. Cała fabuła źle przedstawiona- zaczyna się od strasznego morderstwa w 2004 roku, oczywiście nowa rodzina nic o tym nie wie i pomimo niskiej ceny beztrosko zaczyna urządzać mieszkanie, choć z urządzania go nie wiele widać, tak jakby weszli do pustego domu i tak mieszkali. Od razu zostajemy wrzuceni do gorącej wody- duch rzuca piłki, śmiech dziecka, wołanie po imieniu, bujające się krzesło- no nie, nie tędy droga, żeby straszyć widza. Końcówka za to wywołuje jedno wielkie "O co chodzi?", tak jakby nagle reżyser się obudził i postanowił zmienić diametralnie swój pomysł na film i zaszokować widza; w efekcie wyszło sztucznie, irracjonalnie i bezcelowo. Całość jest nudna, przewidywalna i irytująco głupia. Swoją drogą kto normalny postanawia zamieszkać w takiej ruderze, który na pierwszym rzut oka odstrasza?