80-letnia Maud ubiera biżuterię śpiewając przy tym po cichu. Z powodu dokuczających jej zaników pamięci ma wszędzie karteczki typu ''Nie zapomnij zamknąć drzwi''. Staruszka wychodzi by pomóc w ogrodzie przyjaciółce Elizabeth. Kobietom przeszkadza smród czegoś palonego przez sąsiadów. Gospodyni skarży się na znikanie rzeczy z którym związany jest jej syn Peter. W trakcie grzebania w ziemi główna bohaterka znalazła niebieski, okrągły przedmiot, który ją intryguje. Pod jego wpływem następuje wspomnienie z młodości. Po pracy w ogródku Maud wraca do siebie.

Przechodząc obok altany widzi Sukey, która jest jej siostrą. W czwartek miały się spotkać z Elizabeth, ale kobieta nie przyszła. Weszła do sklepu pod którym powinny być, a w którym to kiedyś pracowała i dzieli się tym faktem ze znajomą. Idzie poczekać na nią znów doznając wspomnienia tym razem z kupna narożnej działki w młodości. Zmierza zatem do domu tytułowej postaci, gdzie również jej nie zastaje. Maudie wraca do domu, gdzie czeka jej córka Helen, która sprząta. Dziewczyna oczywiście neguje informacje o zaginięciu Elizabeth.

Film tez jest bardzo podobny do ''Ojca'' (2020), bo również traktuje o demencji. Podobnie ciężko stwierdzić co jest jawą a co majakiem głównej bohaterki, której zachowanie również szybko i diametralnie się zmienia. Zachowania Maud są bardzo autentyczne, bo mam babcię, która choruję na to samo i wiem z autopsji jak to jest. Podobnie jak w ''Ella I John'' (2017) kobieta nie rozpoznaje ludzi, czym często ich krzywdzi jak wnuczkę Katy, którą nazwała służącą. To co odróżnia omawiany film od przykładów to to, że zgrabnie wsadzono tu wątek kryminalny.

Sądziłam, że poszukiwana Elizabeth od wielu miesięcy czy lat nie żyję, bo często osoby chore wzywają zmarłych. Ciężko jest określić czas upływający w fabule, ale podejrzewam, że mogło to być kilka miesięcy albo tygodni. Helen, córka Maud bardzo ciężko znosi wyskoki matki, lecz sama jest sobie winna zostawiając ją samą w domu z możliwością wyjścia. Miała manię kupowania brzoskwiń w puszce o czym świadczy ich cała szafka. Natrętnie wciąż drąży temat Elizabeth i swojej siostry Sukey, która zaginęła kiedyś. Glenda Jackson bardzo dobrze oddała rolę kobiety z demencją. Akcja filmu przeplata się ze wspomnieniami głównej bohaterki. Moja ocena to 9/10.