Dobór aktorów znakomity. Scena w której arcykapłan manipuluje tłumem zerkając na króla który niby to jest duchowo nieobecny, a jednak spogląda od czasu do czasu bynajmniej nie błędnym wzrokiem na reakcje tłumu jest zagrana doskonale. Aż gęsto od treści, mimo, iż słowa pomiedzy nimi bynajmniej nie padają od razu widać, że obaj mają zdrowego pietra przed buntem poddanych. I w tym momencie wszystko jasne - cała ta szopka ma odwrócić uwagę mieszkańców od tego co istotne - głebokiego kryzysu jaki gnębi państwo. A kryzys wyziera z każdej nieomal "miejskiej" sceny! Tak przy okazji - Mel Gibson doskonale buduje zdawkowymi ujęciami atmosferę dekadencji i rozkładu. MAJSTERSZTYK! No i perełka! Scena w której Zero Wolf (Żaden Wilk?) rusza ze swoimi zbirami w pościg: Doskonałe zgranie muzyki i obrazu ze znakomitym ujęciem "od góry". Zmontowana tak, że tylko podziwiać! Mel Gibson to urodzony reżyser! Niestety, jego demony panują nad nim, a dodatkowo ma "przechlapane" u recenzentów. A szkoda - cztery filmy i każdy na niebotycznym poziomie. Podług tego szajsu jaki dominuje ostanio w kinach (nie mówię tu o telewizjach które robią raz po raz znakomite seriale) to mistrz nad mistrze.