Opowieść o życiu i karierze Wacława Kisielewskiego, współtwórcy duetu fortepianowego Marek i Wacek, nakreślona przez ludzi, którzy byli z nim najbliżej, m.in. rodzeństwo - Krystynę i Jerzego, zawsze utrzymujących bardzo zażyłe kontakty z bratem, Jana Polewkę, przyjaciela z czasów krakowskich, oraz żonę, Krystynę Mazurównę i córkę Zuzannę Kisielewską. Dopełnieniem ich wypowiedzi są archiwalne zapisy koncertów Marka i Wacka wplecione we współczesne paryskie pasaże. Zestawienie tych dwóch perspektyw skłania do refleksji nad ulotnością i kruchością ludzkiego życia. Wacek Kisielewski zginął w wypadku samochodowym pod Wyszkowem, w lipcu 1986 roku. Był utalentowanym muzykiem, żywiołowym pianistą, obdarzonym humorem i wyobraźnią aranżerem, interesującym kompozytorem oraz człowiekiem niezwykłej szlachetności i prawości. Był synem Stefana Kisielewskiego, pisarza, publicysty, kompozytora i polityka.