Mój wniosek po obejrzeniu tego filmu: brak wniosków. Bo ten film donikąd nie zmierza! Mimo że cały czas sprawiał takie wrażenie: że będzie jakiś twist, jakieś wydarzenie, które temu wszystkiemu, co oglądamy na ekranie nada sens. Ale nic takiego się nie stało. Ot, napisy końcowe i pytanie w głowie: to po co ja to oglądałam? Po pierwszych sekundach miałam już zamiar wyłączyć ten film, bo odpalając sobie "inteligentną komedię" nie liczyłam, że zostanę potraktowana obrazkami rozbitego mózgu na ścianie. Okej, dostaliśmy jakiś tam przegląd polskich charakterów, bolączek XXI wieku, ale co z tego? Nasi bohaterowie czegoś się nauczyli? Dostali lekcję? My dostaliśmy jakąś lekcję? Nie, nic takiego się nie stało. Po prostu obrazki połączyły się tak, że każdy z kimś tam był powiązany, kogoś znał i tyle. Pośmiałam się trochę na wygłupach Pani Popławskiej i tyle. A że tytuł nawiązuje do ostatniej sceny, dowiedziałam się dopiero z forum tutaj. Nic w niej nie przypominało ataku paniki. 3/10 i to tylko za kilka śmiesznych dialogów.