Moje dotychczasowe przygody z kinem 3D nie należały do udanych: filmy przerabiane naprędce były rozmazane a efekty nierównomierne. Miałam wrażenie, że poza rozmiarem ekranu nic nie odróżnia seansu kinowego od filmu oglądanego w domu.

I jakiś miesiąc temu zrobił się szum wokół The Avengers. Będąc jedną z nielicznych osób, które filmu nie oglądały, byłam skazana na słuchanie i oglądanie rzeczy, których nie rozumiem, ba, nie staram się rozumieć. Po jakimś czasie zaczęło mnie to jednak męczyć. Wybrałam się na seans do kina IMAX w nadziei na coś co ponownie obudzi we mnie miłość do wielkiego ekranu. To było to. Doświadczenie na jakie od dawna czekałam: czysty i żywy obraz 3D wgniótł mnie we fotel, a rewelacyjne ujęcia kamery dodatkowo wyeksponowały zalety rozdzielczości IMAX. Bawiłam się wyśmienicie, nieważne, że scenariusz był prosty i przewidywalny. Ważne były wrażenia - 3/4 widowni zostało w sali do końca napisów, a to mówi samo za siebie. Małżeństwo Mścicieli z IMAXem okazało się strzałem w 10.

PS.: Niedługo wybieram się na ten film już po raz trzeci.