Całej sytuacji nie trzeba traktować dosłownie - Babadook jest manifestacją zgromadzonego w matce żalu do syna. W trakcie filmu widzimy jak sytuacja wymyka się spod kontroli Amelii - a jej zły stan psychiczny pogłębia jeszcze psychoza synka na temat potwora z książeczki. Babadook domaga się od Amelii aby go "wpuściła", straszy ją po nocach i dręczy jej umysł. Matka w końcu pęka i potwór przejmuje nad nią kontrolę. Pod koniec filmu jednak udaje się go "zamknąć w piwnicy", gdzie jest doglądany i karmiony - jakby był "oswojony". Można to traktować metaforycznie - Amelia poradziła sobie ze swoimi problemami psychicznymi, zwalczyła narzut choroby i zepchnęła żal i nienawiść do własnego syna w ciemny zakamarek swojego umysłu. Jednak nie jest wolna od problemu - każdego dnia musi walczyć z chorobą - pielęgnować w sobie miłość do chłopca i przyzwyczajać się spotkań z Babadookiem w piwnicy.

Własnie zastanawiałam się jak mam rozumieć zakończenie filmu.. dzięki za odpowiedz :)