Generalnie rzecz o tym, jak male gupstwa moga miec wplyw nie tyle na los jednego czlowieka, ale i maja moc wplywu na innych ludzi, nawet jesli sie oni w ogole nie znaja.
Film niesamowitych emocji. Pomimo znanych znanych chwytow formalnych i sporej przewidywalnosci, niesowicie energetyzyjacy, klimatyczny i emocjonalny; zwlaszcza w porownaniu z amores perros, tworca w mniejszym stopniu polozyl nacisk na mnogosc rozmaitych wyrafinowanych polaczen pomiedzy pozsczegolnymi historiami, tym razem sa one wrecz banalne; ale tym bardziej niezwykly byl ten film, bo ogladalem go niemal wbity w fotel, mniej skupiajac sie na narracji i opowiesci, a bardziej osbierajac go poprzez zmysly;
paradoksalnie najbardziej podobal mi sie watek japonski; paradoksalnie dlatego, ze moze najmniej firmuje on w powszechnym odbiorze to dzielo; byl on najbardziej wysublimowany psychologicznie, a ostatnia scena - naga corka przytulajaca sie do ojca jest naprawde poruszajaca, co wynika tez z faktu, ze film na nia naprawde zapracowal; montaz obrazu, dzwieku i swiatla na dyskotece powalajacy;
interesujace bylo tez esteyczne, wizualne zniuansowanie kazdej historii; na tym tle zwlaszcza epizod amerykanski moze wydawac sie banalny tresciowo, przewidywalny, wrecz telenowelowy, ale calkowicie broni sie wlasnie emocjami;