Grupa przyjaciół podchodzi na nartach na pirenejski szczyt Balandrau. W pewnym momencie zrywa się wiatr, którego prędkość dochodzi do 100 km/h. Nadciąga śnieżyca, temperatura odczuwalna spada do minus 30 st. W ciągu kilku chwil przyjemna wycieczka zamienia się w walkę o przetrwanie. Film przybliża prawdziwe wydarzenia z grudnia 2000. Niestety, z gór nie wróciło wtedy dziesięć osób.

Josep Maria Vila, 27-letni biochemik, idzie na Balandrau ze swoją dziewczyną i trojgiem przyjaciół. Pireneje są tego dnia pełne turystów, narciarzy i alpinistów, którzy chcą cieszyć się kolejnym pięknym dniem i podziwiać przykryte grubą warstwą świeżego śniegu góry.
Około południa zrywa się przekraczający 100 km/h wiatr. Jest tak silny, że przewraca Josepa i wszystkich pozostałych. Nikt się tego nie spodziewał bo żadna prognoza pogody nie przewidywała burzy. Leżąc na ziemi myślą - "Może zaraz przejdzie. Jesteśmy w Pirenejach, to nie Himalaje". Wiatr nie słabnie i tak będzie przez kolejne kilkanaście godzin. Nie wiedzą jeszcze, że najgorsze dopiero przed nimi. Porywając świeży śnieg, wiatr zamienia się w zamieć, a odczuwalna temperatura spada do -30°.

Wszystko dookoła jest spowite nieprzeniknioną bielą, wcześniejszą ciszę zastąpił ogłuszający huk. Nie widząc ani nie słysząc niczego, gubią drogę. Wiedzą, że grozi im śmierć spowodowana hipotermią. Niewinna wycieczka zamienia się w rozpaczliwą walkę o przetrwanie.
30 grudnia 2000 roku, gwałtowna burza śnieżna odebrała życie dziesięciorgu alpinistów co było jedną z największych tragedii w historii Pirenejów. 

"Balandrau. Piekło zamarzło" to opowieść tych, którzy ocaleli i tego dnia narodzili się ponownie, próba zmierzenia się z poczuciem winy ocalałych, zadających sobie pytanie: "Dlaczego inni, a nie ja?".