Tego filmu obejrzeć do końca nie jestem w stanie. Spodziewałem się widowiskowego, zapierającego dech w piersiach wojennego arcydzieła, otrzymałem sielankowe klimaty, których wprost nie cierpię. Oglądając ów film wymęczyłem i wynudziłem się okrutnie. Widząc zaś na ekranie tytuł 'Part II' oraz uzmysłowiwszy sobie, że jestem dopiero w połowie, łaskawie przerwałem sobie te męki i katusze.
Cóż, Stanley Kubrick wielkim reżyserem niewątpliwie był i w żadnym wypadku "Barry Lyndona" nie nazwałbym pomyłką, czy tez wpadką w jego karierze. Ot, gatunek filmowy melodramatem zwany nie jest dla mnie, a ten film tylko utwierdził mnie w tym przekonaniu.
Dodam tylko, że jedna jedyna scena wzbudziła mój zachwyt oraz uznanie. Kończąca część pierwszą scena balkonowa, czy tez może tarasowa. Idealny klimat, wystrój, pora dnia, a przede wszystkim idealnie dobrana muzyka. I to by było na tyle. Filmu nie oceniam, zaś treść tego komentarza adresuję do osób, które darzą podobną niechęcią gatunek melodramatem zwany. Ku przestrodze.