Pod koniec filmu, gdy zespół muzyczny gra na pomoście, w tle przejeżdża samochód z lat 50.
Gdy Buck Fitzpatrick składa raport kapitanowi po jednym z ćwiczeń, pyta o kapitana Bligha i czy w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych istnieje okręt o nazwie "Bounty". Kapitan stwierdza, że Bligh był postacią fikcyjną. W rzeczywistości kapitan Bligh był dowódcą H.M.S. "Bounty" w Królewskiej Marynarce Wojennej Wielkiej Brytanii, którego załoga zbuntowała się w 1789 roku. Udało mu się przeżyć, mimo że został porzucony na morzu, a później został gubernatorem Nowej Południowej Walii w Australii.
Podczas II wojny światowej w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych panowała segregacja rasowa. Afroamerykanie byli ograniczeni do ról stewardów lub pomocników kucharzy. W filmie w kilku miejscach ukazano ich wśród załogi na stanowiskach, które w tamtym czasie nie byłyby dozwolone. Chociaż istniały załogi artyleryjskie składające się wyłącznie z Afroamerykanów, były to stanowiska ochotnicze, pełnione dodatkowo do przypisanych im ról. Co więcej, te załogi nie służyły razem z białymi załogami artyleryjskimi.