mając przez ostatnich lat kilka w miarę stały kontakt z dorosłymi już, a nawet rodzimymi odpowiednikami beavisa i buttheada w postaci panów krzysztofa radzikowskiego i dominika abusa z polskiej edycji przedtelewizornego Goggleboxa jakoś nie tęskniłem, ale..

film jest wart uwagi. do dwudziestej szóstej minuty trochę nudziarnia w typie kolejna małpa w kosmosie.. od dwudziestej szóstej minuty dosyć wprawnie gra z naszymi wyobrażeniami tworząc coś w rodzaju dzikiego mariażu starego i nowego:

proroczej estetyki nieco dziś już zapoznanego acz futurologicznie w mojej prywatnej opinii wybitnego filmu Człowiek Demolka (zagubienie odmrożeńca w gadżeciarskich wymysłach nowej epoki) z zupełnie wariacką i odjechaną, a nawet odleciałą bioetyczną prognostyką serii Rick und Morty..

nadto bardzo sprytnie ominięto odwieczny problem starzenia się narysowanych bohaterów do których się po latach powraca, jak i ponad wszelką wątpliwość udowodniono, iż głupota jako punkt wyjścia jest niezniszczalna, nieśmiertelna, wieczysta i ponadczasowa. nie poddaje się żadnym modom ni trendom, nie zna dnia ani godziny, ni godzin ni lat nie liczy. odporna na skarbce gdzie mól i rdza niszczą, łosie ryczą, wyjce wyją, sąsiedzi walą, litwini wracają, komorniki stukają i pukają a korniki drążą otwory idealnie potrafi się wpisać i odnaleźć w każdej konwencji, w każdej sytuacji. nagroda w każdym obozie, skarb w każdym namiocie! ponad murami świata i ponad dachami ideologii wykrzykuje swoje głośne, swojskie, barbarzyńskie, ocooltystyczne: it sucks!