Bez wstydu

Miało być ibsenowsko, miało być psychoanalitycznie, a wyszło przeciętnie. Archaiczny, bijący po oczach, sposób filmowania, przebrzmiały i nadęty wszechsymbolizm, wylewająca się z ekranu nuda i przewidywalność. A mogło być tak fajnie.
Denerwowała mnie też esencjonalistyczna postawa reżysera w sprawie płci i...

Okrucieństwo i nietolerancję wynosimy z domu,do szkoły,na ulicę,do pracy.A przecież wystarczy tłumaczyć własnym dzieciom że chociaż ludzie są do siebie podobni to przecież każdy jest inny.

Strasznie flegmatyczny film, właściwie o niczym bo temat filmu wyczerpany maksymalnie.

Fantastyczne i ciekawe kino norweskie. Doskonale przedstawiona tragedia i dramat młodego człowieka.Oceniam ten film na 7 i dodaje ze warto sobie ten film obejrzeć naprawdę dobry fantastyczna gra aktorów. Polecam