Pan Jonathan jest ubóstwianym przez swoje klientki fryzjerem, każda by chciała wskoczyć z nim do łóżka. Prowadzi on swój salonik piękności, zatrudniając w nim również dwóch typów będących karykaturami gejów, oraz recepcjonistkę Brende w której mimo nadmiaru partnerek seksualnych się zakochuje. Brende również pożąda lokalny gangster ( biały, a jakże), jako swoją seks zabawkę. Jonathan będzie musiał stawić czoło bandziorom w imieniu miłości.
Wiadomo że szukanie sensownej fabuły w formule blaxploitation, można porównać do zastanawiania się nad farbą do włosów przez łysego. ,,Black Shampoo'' jest kiczowaty, lecz nic konkretnego się nie dzieje. Ani żadnych śmiesznych bijatyk, ani strzelanin, tylko jedna szarpanina, scena lewatywy przeprowadzanej za pomocą lokówki no i odrobinę gołych damskich pup. Główny bohater łazi i cwaniakuje, nie wygłaszając przy tym konkretnych one linerów.
Ma ta rzecz swój specyficzny urok, ale jednak przynudza.