Gdyby nie Armas to byłby to gniot roku. Nie wiem po co ten film został wyprodukowany. Serio. Miał być skandalizujący a jest uwłaczający faktom i inteligencji oglądających. Trzy godzinna jazda po wyobraźni autorki książki na podstawie której nakręcono ten gniot. N wiedzie prym w poprawności politycznej i kształtowania mózgów więc dostaliśmy to czego można się było spodziewać. Z pewnością miał to być film wpasowujący się w ruch metoo. Marylin jest w nim przedstawiona jako ofiara która jest niemal torturowana przez wszystkich facetów jacy przewijają się na ekranie. Jej życie to koszmar na miarę filmów Lyncha. Jest tez bez wątpienia chora psychicznie. Cały film jest totalnym wyrzygiem i ta treść żołądka oblewa nas niemal w każdej scenie. To co według twórców miało być poważne staje się karykaturalne. Apogeum niedorzeczności są sceny z JFK.
Clue tego filmu to ukazanie facetów jako bestii którzy niczym drapieżcy wykorzystują na wszelkie sposoby bohaterkę. Nie ma w tym obrazie ani jednej pozytywnej postaci męskiej. Wszyscy są mniej lub bardziej odrażający. Z biografia ma to tyle wspólnego co Smoleńsk z dokumentem. Jedynie Armas powoduje że chcecie ten kał oglądać bo hipnotyzuje widza z ekranu. Tak fatalnego filmu nie widziałem już dawno.