Vega robi mocne kino. Temu nikt zaprzeczyć nie może. Ale nie mocne kino rodem ze Smarzowskiego a prostsze w odbiorze, co nie znaczy że dla "debili". Gdyby to on robił "Wołyń" - nie byłoby "ucieczek kamery" i cięć. Krew bryzgała by na ekran. O dziwo nie ma to nic wspólnego z klimatem gore, jest to po prostu próba jak najbardziej naturalistycznego przedstawienia filmowej rzeczywistości.

"Botoks" ogląda się dobrze, lekko, pół-serio, a za chwilę przychodzi ochota by odwrócić głowę, gdy ginekolog Magda zamierza połamać nasciturusowi barki w celu uratowania jego życia. Takich "uderzeń" jest zdecydowanie więcej.

Nie jest to film wybitny. Pierwszemu "Pitbullowi" nie dorasta do pięt, jest słabszy od kolejnych, które w mojej opinie utrzymały poziom pierwowzoru łamiąc tylko jego konwencję - dostosowując się do realiów obecnego kina. Natomiast, niewątpliwym atutem Patryka Vegi jest to, że gromadzi w swoich filmach dobrych aktorów.
Kasia Warnke poznana została przez wielu jako małżonka Piotra Stramowskiego, lecz po tym filmie winna być postrzegana przede wszystkim jako świetna aktorka, Olga Bołądź ( pamiętacie jeszcze tą delikatną Celinę z "Czasu Honoru" - ewolucja aktorskiego warsztatu niesamowita), Stramowski świetnie poradził sobie z odwróceniem wizerunku "Majamiego" o 180 stopni, no i oczywiście klasyka gatunku: Janusz Chabior, występ na miarę "Służb specjalnych" to nie był ale rola "sliskiego" charakteru jak zwykle świetna.

To dobre aktorstwo przede wszystkim pcha ten film do przodu, ale jest to całkowicie naturalne, gdy fabuła opiera się na masie pojedynczych scen rozłożonych w czasie.
W "Nowych porządkach" i "Niebezpiecznych..." kierunek akcji był konkretnie nakreślony i mimo krytyki, nie trudno było za nim podążać, tu mamy mnóstwo historii, tak jakby zamkniętych w pewną pętle czasową tych nieco ponad dwóch filmowych godzin.