To nie ma nic wspólnego ze "Zbrodnią i karą". Kompletnie nic. Raskolnikow był zbuntowanym młodzieńcem, który zabija lichwiarkę i jej siostrę dla korzyści materialnych. Pomaga mu w tym przekonanie, że stoi wyżej od hołoty i może być panem życia i śmierci ludzi "niższych". Potem zaczyna zmagać się z samym sobą, wspomnienie mordów nie daje mu spokoju, prześladuje i podłamuje go. Okazuje się, że wcale nie jest taki silny, za jakiego się miał.
W tym filmie natomiast kapitan Cahill po licznych torturach fizycznych i psychicznych zostaje zmuszony do zabicia współwięźnia. Nie ma w tym żadnej jego inicjatywy. Nie ma nawet cienia podobieństwa z tym co zrobił, w pełni świadomie, Raskolnikow. Raskolnikowa każdy sąd skazałby za umyślne podwójne morderstwo, dokonane z pobudek materialnych. Gdyby wyszło na jaw do czego talibowie zmusili kapitana Cahilla, prawdpodobnie zostałby uniewinniony, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności. Wrócił z Afganistanu straumatyzowany. Zapewne psychiatrzy zdiagnozowaliby u niego zespół stresu pourazowego, ale o bardzo dużym nasileniu, powodującym, że "pacjent" może być potencjalnie niebezpieczny dla siebie i otoczenia. Cahill nie zabił współwięźnia by się wzbogacić lub dlatego, że go nie lubił, ale dlatego, że talibowie go do tego zmusili, wywierali presję, szantażowali, grozili śmiercią. To się ma kompletnie nijak do zbrodni Raskolnikowa.