Cena odwagi Pressbooks

23 stycznia 2002 roku świat Mariane Pearl zmienił się na zawsze. Jej mąż Daniel, szef południowoazjatyckiego oddziału redakcji gazety The Wall Street Journal, zbierał materiały na temat powiązań terrorystycznych Richarda Reida, człowieka, który zasłyną umieszczeniem bomby w bucie i próbą wysadzenia samolotu do Miami. Ta historia doprowadziła go do Karaczi, gdzie jeden z lokalnych kontaktów obiecał mu dostęp do pewnych materiałów. Wychodząc na spotkanie, Danny powiedział Mariane, że może spóźnić się na kolację. Były to jego ostatnie słowa skierowane do żony. Nie powrócił już nigdy. W obliczu śmierci męża, chcąc uczcić jego upór w dążeniu do prawdy i niezłomne przekonanie o sile dziennikarstwa, Mariane postanowiła napisać książkę w formie wspomnień, przedstawiających te tragiczne wydarzenia ? od momentu zaginięcia męża, poprzez usilne zmagania mające na celu jego odnalezienie, aż po jego egzekucję. Wspomnienia ukazały się pod tytułem A Mighty Heart: The Brave Life and Death of My Husband Danny Pearl /Cena odwagi: życie i śmierć mojego męża Danny?ego Pearla/. W czasie kiedy rozgrywały się wydarzenia związane z uprowadzeniem i śmiercią Danny?ego, Mariane była w szóstym miesiącu ciąży z synem, dla którego Danny miał już imię ? Adam. Mariane napisała zatem książkę, w której chciała przybliżyć synowi postać ojca, którego Adam miał nigdy nie poznać. Wykraczając poza wątki religijne, rasowe i narodowe, Mariane potrafiła wznieść się ponad gorycz własnych przeżyć i nienawiść przenikającą świat Zachodu po wydarzeniach z 11 września, dając w swoich wspomnieniach wyraz czystej radości życia, która przez długi czas była udziałem jej i Danny?ego. Mamy przyjemność zaprezentować Państwu wyreżyserowany przez Michaela Winterbottoma (?Droga do Guantanamo? /The Road to Guantanamo/, ?Tristram Shandy- wielka bujda? /Tristram Shandy: The Cock&Bull Story/ obraz CENA ODWAGI, z udziałem laureatki Nagrody Akademii? Angeliny Jolie (?Przerwana lekcja muzyki? /Girl Interrupted/) w roli Mariane Pearl oraz Dana Futtermana, nominowanego do Oscara? za scenariusz do filmu ?Capote? jako Daniela Pearla. Producentami filmu są Brad Pitt i Dede Gardner dla Plan B Entertainment (?Year of the Dog?, ?Infiltracja? /The Departed/). Film powstał na podstawie scenariusza Johna Orloffa (?Kompania braci? /Band of Brothers/) Na ekranie, obok Jolie i Futtermana, zobaczymy również Irrfana Khana (?Imiennik? /The Namesake/), laureata nagrody Tony Denisa O?Hare (?Take Me Out?), Archiego Panjabi (?Podkręć jak Beckham? /Bend it like Beckham/), Willa Pattona (?Tytani? /Remember the Titans/), gwiazdę telewizji pakistańskiej - Adnana Siddiqui (?Amer Bail?) oraz nagrodzonego Obie ? Gary?ego Wilmesa (?Red Light Winter?). W zespole twórców filmu znaleźli się wieloletni współpracownicy Winterbottoma, w tym autor zdjęć Marcel Zyskind (?Droga do Guantanamo?), scenograf Mark Digby (?Droga do Guantanamo?), montażysta Peter Christelis (?Kodeks 46?) oraz projektantka kostiumów Charlotte Walter (Ttistram Shandy- wielka bujda? /Tristram Shandy/). ~~~ W nocy, kiedy zaginął Danny, Mariane czuwała z Asrą Nomani, przyjaciółką i współpracowniczką Danny?ego z The WSJ, mieszkającą w Karaczi. Obie kobiety były wytrawnymi dziennikarkami międzynarodowymi, mogącymi się pochwalić ogromnymi umiejętnościami w dziedzinie dziennikarstwa śledczego, ale były również obcymi kobietami w kraju, który wydawał się zmienny i niebezpieczny po wydarzeniach 11 września. Kiedy w oczekiwaniu na powrót Danny?ego zastał je świt, nie miały wątpliwości, że znalazły się w sytuacji kryzysowej, która wymagała siły ducha, kontaktów z ludźmi zorientowanymi w działaniu coraz liczniejszych komórek terrorystycznych na terenie Pakistanu oraz rozrośniętej lokalnej biurokracji i niesławnej agencji wywiadowczej Inter-Services-Intelligence (I.S.I.). Następnego dnia przez dom Mariane przewinęły się dziesiątki lokalnych śledczych, w tym człowiek nazywany Kapitanem, stojący wówczas na czele nowo utworzonej pakistańskiej jednostki do walki z terroryzmem. Dom Asry stał się swoistego rodzaju kwaterą główną, gdzie bezustannie przewijali się ludzie Kapitana, amerykańscy agenci służby dyplomatycznej, dwójka dziennikarzy z redakcji Journala oraz FBI, poświęcający czas i energię na odnalezienie Danny?ego. Po pięciu wstrząsających tygodniach, wypełnionych narastającym szaleństwem mediów, udało się odnaleźć porywaczy. Był wśród nich znany bojownik Omar Saeed Sheikh, znany jako ?Bashir?, pośrednik, który zaproponował Danny?emu pomoc w uzyskaniu informacji o terroryście z bombą w bucie. Wkrótce nadeszła też wstrząsająca informacja o tym, że Danny w brutalny sposób został zamordowany kilka tygodni wcześniej. Mariane i Danny wierzyli w to, że dając świadectwo wydarzeniom i dopuszczając do głosu różne opinie, prawdziwe i wierne prawdzie dziennikarstwo jest w stanie zbudować most porozumienia pomiędzy różnymi stronami konfliktu i społecznościami na świecie. Mariane pozostała wierna tej zasadzie, nie poddając się poczuciu nienawiści i strachu. Po śmierci Danny?ego, wróciła do swojej rodzinnej Francji, oczekując narodzin potomka ? Adama. Oboje mieszkają obecnie w Paryżu.

Film CENA ODWAGI (A MIGHTY HEART) kręcony był w Indiach, Francji i Pakistanie, latem i jesienią 2006 roku. Jego droga na ekrany kin rozpoczęła się trzy lata wcześniej, kiedy to firma producencka Plan B Entertainment nabyła prawa do ekranizacji wspomnień Mariane Pearl (napisanych wspólnie z Sarah Crichton). Jak wspomina producent Dede Gardner z Plan B: ?Zainteresowanie Brada książką w dużej mierze związane było z jego podziwem dla niezwykłej odwagi Mariane i jej wnikliwym opisem rozgrywających się wówczas wydarzeń. Współpraca z Mariane od samego początku pełna była wzajemnego szacunku. Zdawaliśmy sobie sprawę z jej wagi dla całego projektu, ponieważ nakręcenie filmu bez jej udziału i akceptacji nie byłoby warte realizacji.? Uwagi pani Pearl uwzględnione były zarówno w odniesieniu do powstającego scenariusza, jak i wyboru potencjalnego reżysera. Jak mówi Gardner: ?Przesłaliśmy Mariane materiały filmowe do przejrzenia i wyrażenia swojej opinii, pytając o jej zdanie w kwestii aspektów, które jej zdaniem miały znaczenie przy wyborze reżysera.? Michael Winterbottom rozpoczynał kręcenie filmów dokumentalnych w Anglii pod koniec lat 80?tych. Kilka lat później swoją energię twórczą zwrócił w stronę dramatu fabularnego. Od ?Alei snajperów? /Welcome to Sarajevo/ z 1997 roku rozpoczął kręcenie dramatycznych historii przedstawionych w stylu dokumentalnym. Aby zwiększyć poczucie realizmu i prawdy, zrezygnował z dużych ekip filmowych, zachęcając jednocześnie aktorów do improwizowania. Preferowane przez niego tematy, poczynając od politycznych dramatów dokumentalnych jak ?Droga do Guantanamo? po lżejsze tematycznie, ale nadal prowokujące ?24 Hour Party People?, znakomicie pasowały do tego artystycznego podejścia. Będący fanem twórczości Winterbottoma od czasu jego ?Alei snajperów?, Gardner wręczył reżyserowi książkę Mariane Pearl na spotkaniu w Londynie w 2004 roku. Reżyser był zaintrygowany opowieścią i wspomniał, że był: ?w Pakistanie w 2001, kiedy to Daniel wraz z Mariane relacjonowali wojnę w Afganistanie. ?Kręciliśmy ?In This World? w Peshawarze, kiedy doszły do nas wieści o śmierci Danny?ego. Mogłem więc odnieść się i do swoich doświadczeń czytając książkę Mariane. Byłem naprawdę pod ogromnym wrażeniem tej lektury. Wydawała się ona jedyna w swoim rodzaju.? Na początku 2006 roku reżyser miał już na swoim koncie koleje produkcje, w tym ?Drogę do Guantanamo? (obraz był również kręcony w Pakistanie, Afghanistan, Iranie, na Kubie i w Wielkiej Brytanii). Film ten przekonał Pitta, że to właśnie Winterbottom powinien stanąć za reżyserskim sterem ? Ceny odwagi? Jak wspomina reżyser: ?Brad zadzwonił do mnie i mieliśmy możliwość podyskutowania o książce oraz o tym, tym w jaki sposób on sam widział tę produkcję. Potem ja udałem się do Paryża, żeby spotkać się z Mariane, no i w końcu w maju Andrew, Mariane, Dede i ja udaliśmy się do Namibii, żeby spotkać się z Bradem i Angie. Wtedy po raz pierwszy miałem okazję poznać Angelinę, jak również zobaczyć ją razem z Mariane. Wyczuwało się miedzy nimi pewną bliskość i widoczne podobieństwo ? obie są bardzo bezpośrednie i otwarte. Nasze rozmowy były bardzo owocne i cenne dla dalszej pracy. Omawialiśmy to co powinno się znaleźć w filmie i to, co można pominąć.? Grające w filmie rolę Mariane Angelina Jolie początkowo miała wiele wątpliwości co do swojego udziału w filmie. Jak twierdzi: ?Mariane doświadczyła w życiu rzeczy najgorszych jakie można sobie wyobrazić, szczególnie jeśli spojrzymy na to z punku widzenia obecnych wydarzeń na świecie. Wyszła z tego z przekonaniem, że nie można po prostu poddać się złości i być zaślepionym nienawiścią., ale trzeba podejmować dialog. Jeśli nie udałoby mi się pokazać tego we właściwy sposób, a ludzie nie zobaczyliby jaką wspaniałą, silną, otwartą i kochającą kobietą jest Mariane, to wyrządziłabym jej tym samym wielką krzywdę i dogłębnie zraniła. Nie chciałam, żeby tak się stało.? Mariane Pearl nie podzielała obaw aktorki. "Jestem naprawdę zachwycona tym, że Angelina Jolie wcieliła się w moją osobę w filmowej adaptacji książki. Podziwiam jej pracę i oddanie sprawom charytatywnym. Jestem również ogromnie szczęśliwa, że tak wszechstronny i utalentowany reżyser jak Michael Winterbottom, szczególnie uwrażliwiony na prawdę mógł pracować przy tym projekcie." Winterbottom potraktował książkę Mariane Pearl jako swoją osobistą biblię w stworzeniu odpowiedniej struktury filmu. Jak mówi: ?Rozpoczęliśmy prace od prześledzenia jej (Mariane) opisu wydarzeń. Następnie starałem się spotkać ze wszystkimi, którzy byli z nią w tym czasie - Asrą, Kaptainem, Randallem Bennettem i jego zastępcą Zahoorem, Dostem, Johnem Bussey?em, Stevem LeVine, Asifem (tłumaczem i lokalnym kontaktem Danny?ego) oraz Jameelem Yusufem z Citizens Police Liaison Committee (CPLC). Każde z tych spotkań wzbogacało moją wiedzę na temat ówczesnych wydarzeń o kolejne szczegóły.? Jeśli chodzi o aktorów grających w filmie, Winterbottom zasugerował, aby spotkali się oni z osobami, które mieli przedstawiać w filmie. W przypadku Dana Futtermana, oznaczało to serię spotkań z osobami, które najbliżej były z Danielem Pearlem, zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej. Futterman był wdzięczny za tę możliwość, szczególnie jeśli chodzi o Mariane. Jak mówi: ?spotkaliśmy się w Los Angeles, gdzie Mariane nadal przywozi syna na spotkania z rodzicami Daniela. Wspaniałe było to, że nawet w tak bolesnym dla siebie momencie, który niewątpliwie musiał ciągle przywodzić jej na myśl nieżyjącego męża, ona mimo wszystko myślała o moim komforcie, udzielając wiele cennych informacji o Danielu, jego pracy, rodzinie, ich relacji. Byliśmy w stałym kontakcie mailowym. Mariane pojawiła się również na spotkaniu z ekipą filmu na kilka dni przed rozpoczęciem zdjęć.? Dla Futtermana kontakt z innymi osobami bliskimi Danielowi był także niezwykle cenny. ?Asra Nomani okazała się nieocenionym źródłem informacji o gazecie The Wall Street Journal, życiu i sytuacji w Pakistanie oraz arkanach dziennikarstwa. Z kolei Steve LeVine opowiedział mi wiele o pracy śledczej, którą wykonywali razem z Danielem w tej części świata. Kontakt Daniela w Islamabadzie, Asif, usiadł ze mną na chwilę, kiedy kręciliśmy tam zdjęcia, żeby opowiedzieć o swojej współpracy z Danielem. Ogromnym przeżyciem było dla mnie również spotkanie z rodzicami Daniela, Ruth i Judea, którzy udzielili mi ogromnego wsparcia i dostarczyli wielu cennych informacji.?