A mnie ten film polecił nieżyjący już dziś dziadek. Był na nim w kinie w latach 50.

W tym filmie jest coś niesamowitego, bo zapada on w pamięci na długie lata. Ja też kojarzę go jako jeden z pierwszych filmów jakie obejrzałem. Chociaż nie pamiętałem tytułu, historia konwoju z nitrogliceryną mocno wyryła mi się w pamięci

Dokładnie ten sam przypadek miałem. Obejrzałem tak dawno, że nie pamiętam nawet kiedy, a tu dzisiaj dopiero poznałem tytuł.

Dokładnie. Pamiętam, ze jako małe dziecko, zamiast iść z mama na spacer, zostaliśmy w domu bo wciągnął nas czarno biały film o przewozie nitrogliceryny. Potem przez wiele lat zastanawiałem się jaki tytuł możne mieć jeden z pierwszych filmów jakie widziałem i szczątkowo pamiętam:)

U mnie to samo. Oglądałem go ponad 20 lat temu i ciężarówki przewożące nitroglicerynę również mocno zapadły mi w pamięci.
Dopiero po studiach dzięki koledze z pracy poznałem tytuł tego filmu.

Ha! Też ten film obejrzałem po raz pierwszy jako mały dzieciak. Prawie niczego nie zrozumiałem, a mimo to te potężne emocje, jakie ten film wywołuje, powaliły mnie. Tak działa prawdziwa poezja.

Wtedy też chyba podświadomie dotarło do mnie, czym może być prawdziwe kino i dlatego później różny chłam nie robił na mnie żadnego wrażenia. Tak więc dobrze jest zacząć od najwyższego poziomu, nawet jak się do niego jeszcze nie dorasta.

Widzę że nie jestem jedyny z odtwarzaniem pamięci retro. Dzisiaj obejrzałem po 30 latach. Jako dzieciak miałem tylko kilka obrazków w pamięci...zero tytułu, jakiejkolwiek innej informacji. Film miał coś w sobie że sceny zapadły w pamięci.