Nicponiem jest Vautier, starszy, zamożny chirurg, który podczas festynu zakochuje się w Hélène, młodej, aczkolwiek, co ważne, biednej dziewczynie. Zgrabnie wiąże ją ze sobą i zaczyna utrzymywać w świecie pełnym luksusu i blichtru. Pozwala jej także stale na posiadanie kochanków, lecz sprawy komplikują się, kiedy na scenę wkracza Jean, jej dawny chłopak.

Celem Vautiera jest swoisty eksperyment - stara się przekształcić zwykłą ulicznicę w wyrafinowaną damę poprzez edukację i kontakt z najwyższymi sferami społeczeństwa. Jego relacja wobec Helen jest opiekuńcza, nawet mentorska. Przebłyskuje gdzieś romantyczne uczucie, ale nie odgrywa aż tak wielkiej roli. Za cel chyba obrano sobie tutaj krytykę tej pustki, która stoi za wyświechtanym i finalnie nic nieznaczącym blichtrem luksusu - Helene wybiera ostatecznie miłość a Vautier swoje badanie udaje nie porażkę.

Historia opowiedziana jest zgrabnie, choć traci w pewnym momencie emocjonalne napięcie. Poprawnie nakręcone, dobrze zagrane. W porządku film.