Szkoda tylko dzieciaka - to prawda. Faktycznie film trochę przekoloryzowany - spędzanie "wolnego czasu" przed drutem dwóch chłopców bez żadnej straży, nie pracujący żydzi (widzimy to wtedy, kiedy Bruno już jest w obozie), a tak naprawdę oni nie mieli nawet chwili wytchnienia, swobodne wejście, a co z tym idzie wyjście z obozu..
Ale chyba nie o to w tym filmie chodzi, aby pokazywać jego "lekkie" podejście do tematu. Wg mnie chodzi tu głównie o to, aby ukazać, zakłamanie, w którym żyli nawet rodziny SS'manów. Bruno z jednej strony domyślał się, że coś jest nie tak, ale cały czas był okłamywany przez ojca, siostrę, że żydzi na to zasługują, a poza tym wcale nie są źle traktowani w obozie. Był zaskoczony warunkami w obozie, ale w głębi serca wg mnie wiedział, że coś jest nie tak. Po prostu znalazł się w złym miejscu, w niewłaściwym czasie co skutkowało takie, a nie inne zakończenie.. Film mi się podobał. Pokazał przyjaźń z innej perspektywy. Z tej, w której chłopcy byli za młodzi, aby zrozumieć prawdę i okrucieństwo tamtejszego świata, co pozwoliło im się lepiej poznać, a nie zbudować między sobą muru. I nie można tu patrzeć na absurdy, tylko na kontakty między ludzie, bo to o to tu tak na prawdę chodzi. Bardzo dobry: 8/10