Cudowny był ten film :) Płakałam na nic ,a zwykle tego nie robie ..

na nim*

to co odbiega od realiów to fakt że chłopiec mógł swobodnie siedzieć przy bramie zrobić podkop i uciec.

Film ma niesamowity klimat, taki bardzo w moim guście =) amary ma rację, to jest właśnie nierealne, w ogóle nikt nie zauważył, że Szmul przesiaduje pod płotem, ani że Bruno robi podkop, ale reszta - jak najbardziej realna (choć początkowo zdziwiło mnie, że żona żołnierza SS nie wie, co on wyrabia w pracy). Uderzyło mnie też ukazanie idealnej wręcz propagandy, która niesamowicie podziałała na siostrę Bruna. Scena, w której wiesza plakaty Hitlera i inne, szczerze mnie rozśmieszyła, choć w gruncie rzeczy taki obrót spraw jest tragiczny. 8/10

Przerażający, już dawno nic mnie tak nie wzruszyło, dialogi chłopców przy drucie kolczastym mistrzostwo. Obejrzałem go wczoraj wieczorem, kiedy zasypiałem nie mogłem przestać o nim myśleć, dzisiaj od rana to samo. Jesteśmy szczęściarzami, że nie doświadczyliśmy okropieństw wojny, mam nadzieję, że to się nie zmieni.

nie wiem co w tym filmie było przerażającego, w tym roku wraz z klasą byłam w Oświęcimiu, to jest dopiero przerażające i nigdy o tym miejscu nie zapomne...

Każdy ma inną wrażliwość, oczywiście wizyta w Oświęcimiu jest miażdżąca- też byłem raz z klasą, a raz sam. A co było DLA MNIE w tym filmie przerażającego to już Ci tłumaczę @amary. Wielu ludzi- w tym ja, ma tak, że utożsamia się z głównymi bohaterami filmów które oglądają- myślę nawet, że często dzieje się to podświadomie. Dlatego chwilami czułem się jak taki mały chłopiec nie ogarniający co się dookoła mnie dzieje, ponieważ ogrom zła przekraczał możliwości postrzegania dziecka: bo np. jak malec mógł zaakceptować fakt, że jego tata jest "czarnym charakterem". Nie wiem czy będziesz w stanie wychwycić sens mojej wypowiedzi, bo tak jak zaznaczyłem na początku, jest to kwestia wrażliwości: mnie nie przerażają makabryczne sceny (np. w horrorach) bardziej reaguję na walkę wewnętrzną bohaterów, ich dylematy moralne i zachowania w sytuacjach krańcowych.

arcydziełem, na taki temat, to może być Lista Schindlera, a nie ta beznadziejna ekranizacja książki, która była genialna

Chłopiec w pasiastej piżamie arcydziełem? Chyba w snach. Film jest tak ckliwy że aż tandetny

dokładnie. W sumie można by go było ocenić wyżej, gdyby był tagowany jako familijny. Na przykładzie tego filmu rodzice mogliby wprowadzać dzieci w realia wojny ( w celu uświadamiania, rzecz jasna) zaczynając od rzeczy mniej drastycznych i bardzo wygładzonych. Dla kogoś, kto chce obejrzeć dramat wojenny rzeczywiście jest tandetny i po obejrzeniu mozna czuć się zwyczajnie oszukanym . [ałć, powtarzam się ;) ].