Zupełnie nieprzypadkowe połączenie samotnego wdowca i porzuconego chłopca. Wspólne zainteresowania wydają się identyczne, a jednak bardzo odległe. Uświadamiamy sobie jak niezwykle ciężkie może być wychowanie. Jak wiele może być metod.

Ciekawa koncepcja ukazująca problem dwóch opuszczonych i samotnych osób. W obecnych czasach niezwykle trudno jest być dziwakiem odstającym od ogółu. Nasza dwójka bohaterów w jakiś sposób ten element "dziwności" spełnia, przez co trudno jest im przystosować się do społeczeństwa.

Pytaniem jest, czy trzeba nam na siłę przemieniać się w te trybiki napędzające maszynę? I dlaczego ludziom tak trudno jest zaakceptować to co się wyróżnia?

Film porusza masę interesujących kwestii.
Wypowiedź zatytułowałem "Ku refleksji". Właśnie dlatego iż mamy dużo pytań, mało odpowiedzi. Nie psuje to jednak w żaden sposób nastroju jaki nas ogarnia. Jeśli nawet nie odpowiemy na niektóre pytania i tak będziemy zadowoleni.

Przejrzałem wiele wypowiedzi i zgadzam się z określeniem, które wiele razy przewinęło mi się przed oczyma. Film jest niezwykle "ciepły". W wielu momentach wywołuje uśmiech i to nieopisane wrażenie "jakie to śliczne".

Pamiętajmy, "dzieci niedawno pojawiły się na planecie Ziemi".