W otoczeniu surowego piękna Morza Czarnego żyje w skrajnym ubóstwie pewna rodzina, która rodziną nigdy zostać nie powinna. Dziewięcioletni Andrey błąka się po lokalnych bezdrożach i przeczesuje piaszczyste plaże i nadmorskie jaskinie, szukając różnych inspirujących wyobraźnię przedmiotów, które pozwalają mu choć na chwilę zapomnieć o pożerającej go samotności. Ojciec jest pijakiem i nie czuje jakiejkolwiek odpowiedzialności za syna, którego powołał do życia w przypływie pasji. Matka nie radzi sobie sama ze sobą i jest wściekła na świat, że ma dodatkową gębę do wykarmienia – na tyle, że rozważa wysłanie dziecka do szkoły z internatem, byle dalej od siebie i swoich problemów. Mimo że Andrey dojrzewa w świecie, który krzyczy mu w twarz, że go nie chce, chłopak walczy dzielnie o przetrwanie. Znalezione nad wodą puste butelki można przecież wymienić na kilkadziesiąt rubli. Starsza koleżanka, choć zajęta, jest tak ładna, że samo przebywanie w jej towarzystwie już jest pewną pociechą. Zjawia się też pies-przybłęda, który oferuje bujnej wyobraźni chłopca mnóstwo nowych opcji.

9-letni Andriej mieszka na obrzeżach małej wioski nad morzem. Matka chce go oddać do sierocińca. Chłopak jest przerażony perspektywą gwałtownych życiowych zmian. Pewnego dnia znajduje na plaży psa, którego uznaje za legendarną bestię zwaną Chupacabrą.