Odniosłem mieszane uczucia po obejrzeniu tego filmu. Mam wrażenie jakby film chciał przedstawić nam historię usianą genialnymi motywami, ale zawalił na wielu frontach.

Film buduje klimat wieloma technikami. Przedstawiona nam jest perspektywa z wielu stron, wątki rozwijają się równolegle aby na końcu spotkać się w kulminacyjnym momencie. Niestety nie czuję żadnego z nich. Bohaterowie są albo zbyt nakreśleni albo w ogóle nie zdefiniowani.

Trauma, wojna, świat dzieci, los jeńców i inne wątki poruszane w filmie nie mają w sobie głębi, która by skłaniała widza do refleksji. Akcja rozwija się w miarę tym samym tempem, aby na koniec zrobić zwrot o 180 stopni, gdzie dostajemy wręcz bajkowe zakończenie. Pod presją główny bohater przechodzi wspaniałą przemianę, a córeczka wraca bezpiecznie do domu. Uwaga widza odwracana jest od tragedii, jaką ten film chciał przedstawić.

Nie jestem pewny o czym był ten film i mam wrażenie że jego przekaz jest bardzo otwarty gdzie widz sam interpretuje fabułę i wydarzenia. Z uwagi, że film porusza ważną kwestię jaką jest nieudane bombardowanie, uważam że powinien mieć w sobie jasny przekaz, bo filmy o niczym można robić, ale nie powinna to być tematyka wojenna.