Polecałbym jeszcze Imię róży z Connerym i Slaterem. Pokazuje jak naprawdę wyglądały ciemne wieki i polowania na czarownice.

Ale recenzja lub chociażby dłuższa opinia , nie ma polegać na używaniu epitetów bez uzasadnienia, to tak jakby krytyk sztuki napisał bazylika św. Piotra jest wielkim dziełem sztuki, bo jest piękna. Pisanie,że coś "jest nawyższej próby", "najlepsze" trąci nawet nie amatorszczyzną, w dodatku ten okropny pretensjonalny język " zdawać by się mogło, że mamy do czynienia z...". Takie wypowiedzi są strasznie irytujące. Ludzie w jakich was szkolach uczyli pisać?

Mnie takie wypowiedzi jakoś nie irytują, w odróżnieniu do takich w Twoim stylu. Właściwie to nie wiadomo o co ci tak naprawdę chodzi.

Właśnie też nie bardzo wiem o co ci chodzi. Napisałem "zdawać by się mogło...", bo ten film był zawsze w telewizji reklamowany jako horror, a nim nie jest.

Nie przejmuj się - jakiś pseudo krytyk - frustrat ;-)
Podzielam opinię.

Trochę chyba przesadzasz ! Poczytaj współczesne recenzje, jaki jest ten język i uzasadnianie. Film jest do dupy, bo tak uważam, film jest genialny z tego samego powodu ... A język Albertino nie jest pretensjonalny, świadczy o bogactwie i oczytaniu, a jeśli Ciebie to irytuje, to raczej jest to Twój problem, bo dział recenzji jest od tego, by przedstawić swoje zdanie. I po prostu to uszanuj !

Mnie jak najbardziej podoba się powyższa opinia. Kolega mówi, że styl jest pretensjonalny, a ja uważam, że kolega zazdrości takiej łatwości w przelewaniu myśli na "papier". Oby więcej takich opinii. A co do filmu, to dzisiaj go obejrzę i faktycznie ocenię, czy wart był poświęconego czasu.

Tak.Film rzeczywiście warty obejrzenia.I bardzo zgodny z faktami w tamtych czasach.Na dodatek wciąga:)

Raczej przeciętny dramat sądowy, a nie najlepszy. Musiałeś widocznie mało dobrych filmów z tej tematyki widzieć.
Pierwsze lepsze przykłady -Świadek oskarżenia 1957 czy Zabić drozda 1962.

Gra aktorska, szczególnie kreacja Day-Lewisa powala na kolana. Film wyśmienity.

Obrazu Daniela Day-Lewisa mówiącego ''because it's my name'' chyba nie zapomnę do końca życia (w chwili podpisywania aktu przyznania się do winy). Zdecydowanie najlepszy fragment filmu.

Też się podpisuję. Warto obejrzeć film już choćby dla tego fenomenalnego monologu.

Cóż, widziałem bardziej emocjonujące monologi w filmach historycznych ale ten mimo wszystko potrafi zrobić na mnie wrażenie.
Być może nie wszyscy potrafią zrozumieć "fenomen" dobrego imienia rodu jaki istniał w tamtych czasach aby w pełni docenić tą scenę (nie obwiniam, z samego filmu ciężko to wywnioskować). Day-Lewis w nadanie życia swojej postaci włożył wręcz fenomenalny wysiłek, łącznie z życiem na wzór XVII wiecznego chłopa przez kilka miesięcy i czuje role, potrafi uwiarygodnić dramat głowy rodziny, problem przed jakim stanął.