Uważam, że adaptacja jest ciekawsza, ze względu na to, że problem był bardziej dostrzegalny. To jakby wersja książki w 5D.
A piosenka grana przez Rosemary jest rzeczywiście ujmująca.

Największy problem jaki dostrzegam w tej produkcji to... mylenie pojęć.
Emocje wzięto za uczucia, a uczucia to w filmie emocje.
Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że emocje są stałe i głębokie, a uczucia ulotne.
Według tej teorii miłość jest emocją?