Film oglądało się naprawdę fajnie - efekt przejścia motywu czarno-białego do kolorów niczego
sobie. Wiele wątków było przeinaczonych. Fiona wcale nie zajmowała się dziećmi, tylko osobami
starszymi, a Asher został animatorem - nie pilotem. Między głównym bohaterem i Fioną nie było
żadnego uczucia. Co prawda rodziło się zaangażowanie ze strony Jonasa, ale to wszystko. Gabriel
nie został porwany ze szpitala; wizytował w domu Jonasa, więc ten po prostu ostatniej nocy zabrał
go i uciekł. Nikt go AŻ TAK nie scigał. Wszystko bylo dozowane. Polecam książkę. Może nie jest tak
przeplatana akcja, ale czyta się ją naprawdę dobrze. Daję mocne 8, bo w zasadzie to, co miało być
przekazane, zostało.