Młody mężczyzna wraca do dzikiego i odludnego regionu Delty, którego nie odwiedzał od wczesnego dzieciństwa. Na miejscu poznaje swoją siostrę, o której istnieniu wcześniej nic nie wiedział. Dziewczyna pomimo swojej nieśmiałości, podejmuje decyzję o zamieszkaniu z bratem w jego zniszczonej chacie na wybrzeżu. Rozpoczynają razem budowę domu na palach na środku rzeki, z dala od innych ludzi.
Kornel Mundruczo osadził swoją opowieść w symbolicznej scenerii - rozlewisku węgierskiej rzeki. Właśnie tutaj, do odciętej od świata wiejskiej społeczności, przybywa Michaił. Powrót po latach do rodzinnej miejscowości nie okazuje się przyjemny. Niegościnnie przyjęty przybysz postanawia wybudować na rzece, z dala od ludzkich siedzib, dom na palach. Dołącza do niego Fauna, siostra Michaiła, którą ten dopiero co poznał w osadzie. Jednakże ich więź wykracza poza braterską miłość i nie mieści się w ramach przyjętych przez tutejszą społeczność zwyczajów. Niepisany kodeks mieszkańców delty Dunaju zostaje wyegzekwowany z całą surowością.